Donderdag 22 september:     Amsterdam > Athene
We vlogen met IATA vanaf schiphol naar Athene. Om 21.30 uur kwamen we in Hotel Stanley aan waar we werden opgewacht door een dame van Holland International. Via haar kregen we de sleutels van onze kamers en een briefing. Onze reisleider zou een Griek zijn die in Amsterdam kunstgeschiedenis gestudeerd had en goed Nederlands sprak. We waren benieuwd. We reisden overigens met 13 personen, klein groepje.

Vrijdag 23 september:     Athene
Onze Griekse reisleider heette Ariïrisch, voor het gemak Ari.
We vertrokken voor een bezichtiging naar de Akropolis. Ari was een goed verteller en wat heel prettig was, door zijn Griekse achtergrond, dat hij verbanden wist te leggen tussen de oude en hedendaagse geschiedenis in Europa.

De Akropolis, het belangrijkste monument van Athene is een 156 meter hoge kalkrots die aan 3 kanten steil en in het westen glooiend afloopt. Op deze rost staan de beroemdste bouwwerken uit de Griekse Oudheid; het Parthenon, de tempel van Athena, een Dorisch-Ionische monumentale tempel met oorspronkelijk 88 zuilen en een dak van marmeren platen boven de dwarsbalk die geheel was afgedekt met een fries met 92 versierde vlakken.

Het Propylaeën, een indrukwekkend poortgebouw aan de westelijke toegang.

De Nike-tempel gewijd aan de godin van de overwinning.

Het Erechteion, oorspronkelijk een gecompliceerd bouwwerk van verscheidene heiligdommen; een van de bewaard gebleven resten is de Karyatiden-tempel waarvan het marmeren dak door vrouwengestalten werd gedragen.

De huidige vrouwenbeelden zijn replica’s en 4 van de oorspronkelijke beelden staan in een museum bij de Akropolis en 2 staan er in een museum in Londen.

Van de tempel van Apollo, zus van Athena, zijn de Friezen met helden en godenverhalen verdwenen. Zij staan ook in een museum te Londen.

Vanaf het Dionysos theater hadden we een prachtig uitzicht over Athene.
De Griekse Agora, een marktplein, was het middelpunt van het stadsleven. Hierop bevond zich de tempel van Hefaistos. Deze tempel is lang tijd als Christelijke kerk benut en daardoor goed bewaard gebleven.

De Romeinse Agora in Athene is in tegenstelling tot de Griekse Agora niet als opgravingsterrein afgezet maar in de huidige bebouwing van de Plaka (oude stad) opgenomen. Het belangrijkste bewaard gebleven bouwwerk is de Toren der Winden, achthoekige toren met symbolische reliëfvoorstelling van de acht windgoden.

Bij het Parlementsgebouw vindt ieder uur wisseling van de wacht plaats. Hiervoor worden speciaal mooie mannen uitgezocht met lange benen en met een fraai Grieks uiterlijk. Dit zijn geen soldaten!!

Na de lunch reden we via de kustweg naar Korinthië.

Eens bezat Korinthië 2 havens, aan beide zijden van de landengte. Daardoor was Korinthië in de oudheid een zeer belangrijke doorvoerhaven.

Het kanaal van Korinthië scheidt het vaste land van het schiereiland Peloponnesos.

Al in de oudheid was men zich bewust van het economisch belang van een snelle doortocht tussen de Korintische en Saronische zee.
De Romeinse keizer Nero liet duizenden slaven aan beide landengten graven. Toen Nero zelfmoord pleegde kwam daar een einde aan. Pas in de 19e eeuw werd het plan verwezenlijkt toen Franse ingenieurs begonnen met de aanleg van het kanaal.

Hierna brachten we een bezoek aan het Amfitheater van Epidaures met het daarbij behorende museum waarin prachtige opgegraven resten van het heiligdom en van de god van de geneeskunde Asklepios te vinden waren.

In de oudheid begaven de Grieken zich naar dit heiligdom om een spoedig herstel te bewerkstelligen. Het Amfitheater werd eind 4e eeuw B.C gebouwd en heeft een prachtige akoestiek.

De lunch bestond uit heerlijke, Griekse gerechten.
Hierna vertrokken we naar Mycene, de oude hoofdstad van koning Agamemnon. Deze plek werd ontdekt door de Duitse archeoloog Heinrich Schliemann. Hij reisde in 1874 naar de Peloponnesos om zich te verdiepen in de Myceense beschaving. Hij geloofde in de geschriften van Homerus en slaagde erin de plaats bloot te leggen, waar ongeveer 1200 jaar B.C. de Trojaanse oorlog werd uitgeroepen.

De Leeuwenpoort gaf toegang tot de Akropolis, ca 600 jaar B.C. Ook hebben we het

koepelgraf van Atreus bewonderd, die technische gesproken de meest geperfectioneerde was. De koepels werden telkens gevormd door ringvormig gelegde, elkaar overkragende lagen steen. Elke laag versmalde de diameter tot het gewelf met één enkele steen kon worden voltooid.

Schliemann vond wel het gouden dodenmasker van Koning Agamemnon, helaas het graf heeft hij niet ontdekt.

Zaterdag 24 september:     Nafplion > Tripolis > Sparta > Olympia
Na een overnachting in het Amalia hotel in Nafplion reden we via Tripolis naar de legendarische stad Sparta, eens de hoofdstad van de Peloponessos. Vanuit de bus konden we de stad bekijken en reden door naar de Byzantijnse spookstad Mistras.

Mystras werd gebouwd tegen de rotsachtige flank van het Taigetos gebergte. De stad had 2 ingangen de beneden en boveningang.
De laatste werd ’s nachts gesloten zodat de dieven en ander gespuis alleen in het allerarmste gedeelte konden komen.

De 5-koeplige Afendiko Basiliek werd gebouwd in de 14e eeuw. Aan de voorhal zijn kapelletjes gebouwd waar adelijke personen begraven werden. We zagen prachtige fresco’s waaronder het wereldberoemde de “Processie van Martelaren” onder aanvoering van Paulus.

Ook in het Pandanassa klooster waren fraaie fresco’s te zien waaronder, de intocht in Jerusalem, de opwekking van Lazarus en de geboorte van Jesus. In dit klooster woonden nog enkele nonnen.

Na weer een echte Griekse Lunch reden we via Kalamato, door de Taigetos kloof naar Olympia.
Foto's »


Zondag 25 september:     Olympia
Het oude heiligdom van Zeus en Hera, ter ere van wie, om de 4 jaar de Panhelleense Spelen werden gehouden, werd gevormd door een gewijd domein, de Altis genaamd. In de loop der jaren werd Altis en naaste omgeving vol gebouwd met tempels, altaren, standbeelden, schathuizen en voor de spelen bestemde gebouwen.

Tussen de imposante resten van de tempel gewijd aan Hera werd het beroemde marmeren beeld gevonden van de Hermes van Praxiteles. Achter deze tempel lagen de ruïnes van de Zeus tempel.

Vanuit hier zouden de Nazi’s in 1936 het “Olympisch vuur” gehaald hebben. Volgens Ari bestond er bij de oude Grieken geen Olympisch vuur zoals we heden ten dagen gebruiken.
Het was een idee van de Nazi’s.

De overblijfselen van het gymnasium waar de atleten konden trainen bestonden uit een aantal zuilen. De atleten die gewonnen hadden kregen een beeld op een sokkel waarin zijn naam werd gekerfd en ook de stad waar hij vandaan kwam.

Via een nauwe doorgang kwamen we in het stadion, we konden meteen van start; aan de startstreep was niets veranderd.

Maandag 26 september:     Olympia > Patras > Delphi
Vanuit Olympia reden we langs de kust naar Patras, dit is de op 2 na grootste stad van Griekenland. Ook is Patras een drukke havenstad.

We voeren de Korintische baai over naar Nafpaktos, waar we even de tijd kregen om de Venetiaanse Vesting te bekijken.
Aan de Latijnse naam van de plaats, Lepanto, is de herinnering aan een beroemde zeeslag verbonden.

Hier hebben we geluncht en daarna zijn we doorgereden naar Delphi, waar we het museum bezochten. Er lagen prachtige schalen en vele beelden werden tentoongesteld o.a. van Antinios, de wagenmenner, de worstelaar Hagias, de Sfinx van de Naxiërs. Een ivoren hoofd van Apollo, zo ook een ivoren hoofd met gouden diadeem van de godin Artemis.
De Omphalos, navel van de aarde, vond ik geweldig.

Dinsdag 27 september:     Delphi > Kalambaka
In Delphi werd de God Apollo geraadpleegd in allerlei zaken; van oorlog tot huiselijke problemen. Hij sprak via de mond van het orakel, een jonge priesteres die was gezeten op een driepoot boven een spleet in de grond. De “wartaal” die zij uitsprak als antwoord op een gestelde vraag, werd door de priester “vertaald” en in dichtvorm aan de vragensteller doorgegeven. De steen waarop de driepoot geplaatst werd, ligt nu nog voor de Apollotempel.

Sinds de eerste opgravingen in 1863 zijn er veel sculpturen en oude tempels blootgelegd.

Bij de ingang van Delphi stonden veel winkeltjes waar de bezoekers iets konden kopen voor het Orakel. Zo stonden er ook vele schathuizen waarin de bewoners van b.v. Athene hun gaven tentoonstelde als zij naar het Orakel waren geweest.

Prachtige opgravingen waar we een goed beeld van kregen zeker met de verhalen van onze gids daarbij.

Rond het middaguur verlieten we Delphi, het was heet en Ari zocht een schaduwrijke plek op voor de lunch.

Via het Parnassos gebergte, Lamia en Karditsa reden we naar Kalambaka. We logeerden in het Amalia hotel. Heerlijk gezwommen en vanaf het zwembad zagen we de Meteora rotsen liggen. Die staken ver boven het landschap uit. We zijn benieuwd naar morgen.
Foto's »

Woensdag 28 september:     Kalambaka > Athene
Drie kilometer van Kalambaka liggen in het uitgestrekte groene landschap van Thessalië 24 kloosters, hoog op de Meteorarotsen. Vroeger moesten de bezoekers in netten omhoog gehesen worden en werd de toegang aan vrouwen ontzegd. Gelukkig was dit niet meer zo en konden wij via trappen en bruggen de kloosters bereiken. Ook dames zijn nu welkom, mits gepast gekleed.

Wij hebben 3 van deze kloosters bezocht; namelijk de Methamorphosis, de Varlaam en St. Stephano, de laatste is tegenwoordig een nonnenklooster.

Na de lunch reden we door het weidse landschap van Thessalië via Thempoliae terug naar Athene. Onderweg nog een fotostop voor Leonidas; hij probeerde met 1000 soldaten Griekenland te verdedigen tegen een enorm Turks leger.

Met de groep gegeten en op het dakterras van hotel Stanley gezamenlijk de vakantie afgesloten.
Foto's »

Donderdag 29 september:     Athene > Amsterdam
Om 7.00 uur werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Een aantal uurtjes later landden we weer veilig op schiphol en namen de trein naar huis.
Bijzonder mooie reis, we hebben in korte tijd enorm veel gehoord en gezien.

Irene