cuba

Hoogtepunten
Havana Viñales Trinidad Camagüey Santiago de Cuba
		maart 2006

Folklore Havana

Havana is een stad die de echte Cubaanse sfeer heeft. Zeker in het oude stadscentrum.
Alhoewel de stad na de revolutie erg verwaarloosd is, wordt er nu toch weer flink gerestaureerd om het historisch belang zeker te stellen en natuurlijk om de stad weer aantrekkelijk te maken voor het toerisme.
Want dat heeft het land wel nodig. Het is nu straat en straatarm.

Gelukkig blijven de mensen behept met die zorgeloze Caribische inslag en zijn ze bijna altijd vrolijk en vol humor.
Dat uit zich vooral ook in hun muziek. Overal waar je komt, zeker waar toeristen komen, wordt muziek gemaakt. Maar ook uit de gewone huizen klinken vaak de bekende melodieën van de Cubaanse muziek.

De citytoer op de fiets was een belevenis en trok de aandacht van de mensen in de stad.

Men probeert flink munt te slaan uit het feit dat Hemingway hier gewoond en gewerkt heeft. Maar ach om nu in een restaurant vis te eten of in een café een Mojito of Daiquiri te drinken waar hij dat ook deed is nu ook niet zo bijzonder, al hoef je het om het eten en het drankje niet te laten.

vallei Viñales

De vallei van Viñales is werkelijk schitterend. Het soort gebergte, hier de mogotes genoemd, komt naar mijn idee toch veel overeen met het karstgebergte dat we in Zuid China (Yangshuo) hebben gezien.
De wandeling die we gemaakt hebben was fantastisch. Natuurlijk is de tabaksteelt hier belangrijk. Onderweg hebben we dan ook zo’n authentieke tabaksdroogschuur bekeken. Een van de mannen daar haalde wat tabaksbladeren tevoorschijn en rolde zo even op zijn dijbeen een mooie sigaar. Klaar voor gebruik!! Eigenlijk jammer dat ik al jaren geleden gestopt ben met sigaren roken. Zelfs de tuinman in het hotel deelde regelmatig (afgekeurde) sigaren uit.

We hebben hier ook fantastisch gegeten in een Paladares. Van tevoren hadden we de keuken en de etenswaar geïnspecteerd. Dat was prima in orde. Maar toen we in het donker ’s avonds aankwamen bleken we in de open lucht onder wat bomen te eten. Nou, er was mooi gedekt en de tafel van kaarsen voorzien. Zeer romantisch onder een waanzinnige sterrenhemel én eeerg lekker. Iedereen (12 man) was laaiend enthousiast.

Pottenbakker Trinidad

Het oude gedeelte van Trinidad valt onder het programma van beschermd erfgoed van de Unesco. Hierdoor is dit al voor een groot deel gerestaureerd. Er zijn dan ook veel mooie oude herenhuizen uit de koloniale tijd en daarna te bewonderen.
De Casa de la Trova vond ik hier beter dat die in Santiago. Goeie en verschillende orkesten, veel muziek en korte pauzes.

De pottenbakker, die we hebben bezocht, is niet gevlucht voor de revolutie en heeft al zijn fabrieken overgedragen aan Fidel Castro op voorwaarde dat hij één fabriekje mocht houden voor zijn eigen levensonderhoud.

Fietstaxi's Camagüey

Hier heeft het stadsbestuur al aardig op het toerisme ingespeeld. Op bekende plaatsen zijn kleine plattegronden geplaatst waarmee je je aardig kunt oriënteren. Een flinke wandeling gemaakt naar het Plaza San Juan de Dios waar we lekker gegeten hebben. Zelfs met een aardig flesje witte wijn.

Leuk was hier de 5 plaza’s toer die we gemaakt hebben met fietstaxi’s.
Ook weer veel gebouwen uit koloniale periode die gerestaureerd zijn. Dat is toch wel waar het hele eiland het van moet hebben qua architectuur, die natuurlijk zijn charmes heeft. En uiteraard zoals in elke, zichzelf respecterende, plaats op Cuba een Plaza de la Revolución.

Cathedraal Santiago de Cuba

Dé stad waar de muziek en met name de Cubaanse Son het meeste leeft.
Nou dat valt wel mee is mijn idee. De Casa de la Trova had meer weg van een Casa de Putas. Maar och, er werd ook muziek gemaakt.

We hebben op ons gemak op het terras gezeten van het Casa Grande hotel en alles om ons heen bekeken. De eerste avond mislukte dat allemaal want toen heerste er een grote stroomstoring in het centrum van de stad en was alles pikkedonker.

Een laatste dag nog in een resort in Guardalavaca (all inclusive) om bij te komen. Nou, het is allemaal prachtig hoor, prima verzorgd.
Maar “not my cup of tea”. Veel overbodige ponden wit vlees en veel tatoes.