Maandag
13 september: Eindhoven > München
We vertrokken met de bus naar Italië; dit was voor ons de 1e groepsreis.
De reisbegeleidster was een Groningse dame die een tijd in Italië had
gewoond en goed Italiaans sprak. Dat was eigenlijk het enige wat goed
aan haar was want als reisbegeleidster functioneerde ze absoluut niet.
Onze chauffeur was ook een Groninger, die er op uit was zoveel mogelijk
geld te verdienen aan de mensen die hij in “zijn” bus had
zitten.
Met 40 mensen, veel hoor, gingen we op weg. De eerste nacht sliepen we
in een klein dorpje vlakbij München. Heerlijk bed en een echte Duitse
maaltijd.
Dinsdag 14 september: München > Florence
Via de Brennerpas, waar we een stop maakten, reden we
naar Florence waar we laat in de middag aankwamen. We werden in het hotel
meteen verrast met een uitgebreid diner en zochten daarna onze kamers.
Foto's »
Woensdag 15 september: Florence
We werden in Florence afgezet
vlakbij de Ponte Vecchio. Dit was de eerste brug die over de
Arno gebouwd werd.
Nadat deze brug verscheidene keren, onder meer door
hoog water, was verwoest, kreeg ze in 1345 haar huidige vorm.
De aanbouwsels van de brug lijken wel een soort vogelkastjes.
Vroeger maakten slagerijen, schoen-makers en kruideniers van deze aanbouwsels
gebruik. Tegenwoordig zijn
er goud- en zilversmeden in gevestigd.
Bij het Uffizi museum stond een
redelijk lange rij maar we wilden naar binnen en het wachten viel reuze mee.
In dit museum is een van de beroemdste kunstverzamelingen
ter wereld ondergebracht. De uitgebreide schilderijencollecte werd destijds
verzameld door de families De Medici en
de Lotharingen. Deze bestonden hoofdzakelijk uit werken van
Florentijnse en Toscaanse meesters uit de 13e tot en met de 17e eeuw.
Foto's »
Het Piazza della Signora was eens
het politieke centrum van de stad.
De opvallendste gebouwen waren het op een
vesting lijkend Palazzo Vecchio en
de Loggia dei Lanzi. Een van de bekendste beeldhouwwerken van Michelangelo is David die in 1504 geïnstalleerd werd
voor de ingang van
het Palazzo Vecchio. Een replica was terug te vinden op het plein.
Het Palazzo Strozzi staat voor
het fraaiste renaissancepaleis van de stad.
De Dom van de Heilige
Maagd Maria van de Bloem bezocht.
Deze Dom dankte zijn naam aan de Lelie
van het Florentijnse stadswapen.
De bouw van de Kampanille,
de klokkentoren, werd in 1334 begonnen door Giotto, toen hij in 1337 stierf werd
zijn werk voorgezet door Andrea Pisano en Francesco
Talenti. De 84 meter hoge toren was met kleurig marmer bekleed.
De bouw van de San Lorenzo kerk begon
al in 1419. Dit gebouw geldt als een voortreffelijk voorbeeld van renaissance
architectuur.
De kerk heeft een eenvoudig en strak uiterlijk.
De door Michel Angelo ontworpen hoofdfaçade werd nooit gebouwd.
De San Marco kerk was vroeger
een klooster. In de voormalige kloosterruimten konden we fraaie schilderijen
en fresco’s bewonderen.
Foto's »
Na een vermoeiende dag werden we terug gereden naar ons hotel waar een
lekker diner ons wachtte en later op de avond een gezellig bijeenzijn
op het overdekte terras.
Donderdag 16 september: Lucca
en Pisa
Lucca heeft een oude stadskern met
dicht op elkaar staande huizen. Er omheen ligt een enorme stadswal,
die volledig bewaard is gebleven. Deze wal
is grotendeels begaan- en berijdbaar. Vanaf deze wal hadden we een mooi uitzicht
op het middeleeuws stadje.
Op de plaats waar eens het Romeins Amfitheater stond,
is nu een marktplein. De huizen, die er omheen staan, werden op de fundamenten
en met de stenen van de voormalige arena gebouwd.
Heerlijk koffie gedronken op
dit pleintje en door de klein straatjes gedwaald.
Er werden talrijke kerken gebouwd in Lucca. De
prachtige Kathedraal van Lucca met zijn bijzondere façade,
is gewijd aan St. Martinus. Hij
is de soldaat op de façade die zijn mantel in tweeën deelt om de
helft aan een bedelaar te geven. Deze en andere details uit het leven van de
heilige
Martinus maken deel uit van de decoraties op de 13e eeuwse façade.
In Lucca bevinden zich ook een aantal verdedigingstorens,
die destijds op last van het bestuur niet hoger mochten zijn dan 41 meter. De Guinigi
toren was van een rijke familie en deze liet op het dakterras steeneiken
plaatsen zodat hun toren toch de hoogste was.
De scheve toren van Pisa was mijn
verjaardagscadeau. Alle gebouwen op de Campo del Miracolie staan
een beetje scheef. Door hun slechte fundering en de moerassige ondergrond,
maar geen enkele helde zoveel over als de Torre Pendeta; ook
de scheve toren van Pisa genoemd. De toren was
gesloten voor het publiek omdat er voorheen een aantal ongelukken hebben plaats
gevonden.
De façade van de Kathedraal is
bijzonder te noemen en in de Dom zelf bevinden zich onder de koepel fresco’s,
marmeren ingelegde vloeren en een prachtige gegraveerde
kansel waarin de kunsten en de deugden worden gesymboliseerd.
Het Baptisterium heeft
een mooi uitgevoerde zeshoekige marmeren kansel.
In Pisa hebben we een lekkere pizza gegeten.
Foto's »
Vrijdag 17 september: Siena > Fiuggi
Siena is net zoals Rome, gebouwd
op 7 heuvels. Bijna geen enkele straat loopt vlak en de voornaamste bezienswaardigheden
zijn te vinden in een netwerk van kleine straatjes
en steegjes rondom het waaiervormige plein, de piazza del Campo.
De gebouwen rondom het plein dateren uit de Gouden
Eeuw. Het Palazzo Publico dient als stadhuis, maar de middeleeuwse
statiezalen
zijn opengesteld voor het publiek.
Op het plein worden twee maal per jaar paardenraces gehouden; de "Palio van Siena". Teams uit de 17 wijken binnen de stadsmuren van Siena strijden tegen elkaar. Er mogen echter maar 10 teams deelnemen, dus rouleren en deels loten.
De Dom van Sienna is een van de
weinige Gotische kerken ten zuiden van de Alpen. De vloer is bedekt met ingelegd marmer waarin diverse taferelen worden uitgebeeld, zoals
b.v. de moord op de onnozele kinderen.
Foto's »
In de loop van de middag doorgereden naar Fiuggi.
Zaterdag 18 september: Fiuggi > Rome
We logeerden in een klein dorpje onder Rome. Fiuggi was bekend om zijn
weldadige warmwaterbronnen.
We werden in Rome afgezet en als
eerste bezochten we het Forum Romanum.
In het begin was deze
plek gereserveerd voor heiligdommen maar langzamerhand
ontwikkelde het zich tot het centrum waar het openbare leven van het oude Rome
zich afspeelde.
We zagen ruïnes van openbare
gebouwen, luxe villa’s uit de tijd van de Romeinse Keizers.
Het beste bewaard gebleven was de Triomfboog
van Keizer Septimius. Via trappen achter deze triomfboog liepen
we naar het Capitool en hadden een mooi uitzicht op het Forum.
We hadden zin in koffie en onze neus achterna lopende kwamen we terecht
in een kantine van het ministerie van openbare werken en kochten daar heerlijke espresso
voor maar 50 cent, was eigenlijk alleen voor de werknemers bedoeld.
Hierna liepen we naar het Colosseum.
In vroegere tijden werd dit Amfitheater Flavium genoemd en werd
gebouwd door Keizer Vespasiano. Dit theater
werd gebruikt voor gevechten tussen beesten en mensen tot vermaak van de Romeinen.
Het Pantheon werd in 27 voor Christus
gebouwd door Keizer Agrippa. Na een brand werd het in 118 door Hadrianus hersteld. In 609 werd dit gebouw aan de R.K. kerk geschonken
en door Paus Bonifacius IV tot kerk van alle martelaren gewijd.
Foto's »
Op het plein voor het Pantheon heerlijke koffie gedronken.
Vanaf het Pantheon zijn we doorgelopen over de brug
San Angelo voorzien van tientallen engelenbeelden naar de Engelenburcht.
Deze is opdracht van Keizer Hadrianus gebouwd als
graftombe voor de keizerlijke familie. Deze burcht diende ook als toevluchtsoord
voor Vorsten en Pausen. Tegenwoordig wordt de burcht
als museum gebruikt.
We liepen verder naar de Trevi Fonteinen.
We hadden een grote open plek verwacht maar de fontein is gebouwd op een klein
pleintje waar 3 straten op uit komen, in opdracht
van Clemens XII.
In het midden staat de mythologische figuur Oceanus op
een schelp, die getrokken wordt door
2 zeepaarden. De smaragdkleur
van het water wordt veroorzaakt door het witte kalksteen. Volgens de gewoonte hebben we een muntje in de
fontein gegooid, opdat we in de stad zouden terugkeren.
De Spaanse Trappen zijn ontworpen
door Alexander Specchi. De balustrades liggen aan de voet van
de Franse kerk Trinita dei Monti. Ze
zijn het gevolg van decennia lang onenigheid tussen de Pausen en het Franse Koningshuis.
Hoewel uiteindelijk de Fransen het geld schonken
voor de bouw van deze trappen werden zowel de trappen als het plein naar de Spanjaarden
vernoemd.
Het is een druk bezochte plek door toeristen, maar ook door de Italianen
zelf.
Foto's »
Zondag 19 september: Pompeï
Deze optionele excursie lieten we niet schieten.
Het eerste stuk reden we over de Via Appia Antica, een oude
Romeinse weg.
Langs deze weg lag het kerkje Domine Quo
vadis (waar gaat gij heen?). Ook de catacomben, het overblijfsel van
het Circo di Massenzio (renbaan van
Maxentius) en het graf van Cecilia Metalla.
De oude weg was vreselijk
hobbelig, maar zo kregen we een goed idee hoe dat
vroeger geweest zou moeten zijn met paard en kar.
In Pompeï kregen we een enthousiaste gidse, ook zij was een Nederlandse
die in Italië woonde. We kregen een geweldige uitleg over de opgravingen
van Pompeï.
Pompeï lag aan de
voet van de vulkaan Vesuvius en bij een grote uitbarsting
in 79 werd de stad geheel bedolven onder steen en as.
We betraden de stad door de Porta Marina.
Rechts hiervan lag het Antiquarium, waar we veel vondsten konden
zien, onder meer gipsafdrukken van de door uitbarsting
overvallen mensen die niet meer konden vluchten. Het stadje doorlopend en met
de verhalen van onze gidse kregen we een goed beeld hoe het dagelijkse leven
van de Romeinen moet zijn
geweest. De huizen, goed bewaard gebleven onder het as, lieten ons prachtige
muurschilderingen en mozaïeken zien vaak scènes uit
het dagelijkse leven, vrijpartijen of drinkgelagen.
In de stenen wegen zagen we de uitgesleten karrensporen.
Thermische baden met verwarmd stoombad. Bakkerijen, waterputten, tempels van Apollo en Hercules.
Alles even prachtig om te zien.
Foto's »
Maandag 20 september: Vaticaanstad
Met de bus werden we op het St. Pietersplein afgezet.
Dit plein is een schepping van Bernini, het plein wordt omringd
door Dorische zuilen en pilasters die
opgesteld zijn in 4 rijen. Op de collonaden staan 162 beelden van heiligen. Midden
op het plein staat een Egyptische obelisk,
afkomstig van Nero. Er bovenop staat een kruis, aan weerskanten
2 fonteinen. De obelisk komt oorspronkelijk
uit Alexandrië en werd door Caligua, 40
jaar A.C., naar Rome gehaald.
De St. Pieterskerk werd oorspronkelijk
gebouwd op het graf van Petrus. Het is de grootste Christelijke
kerk. We keken tegen de façade van Maderna aan
en liepen door de hoofdpoort de kerk binnen. Het hoofdschip is 46 meter lang
met daarboven het cassette gewelf met
prachtige decoraties. Midden onder de koepel (Michelangelo) lag het graf van
apostel Petrus, daarboven verrees het altaar (Bernini),
bekroond met een baldakijn gedragen door 4 reusachtige gedraaide, bronzen
zuilen.
De kerk bevat kunstwerken van onschatbare waarde,
zoals de Piëta van Michelangelo (beeld
van Maria met de dode Christus).
Wat een rijkdom, wat een weelde. De R.K. kerk zou
mijns inziens het leed van vele arme mensen kunnen verzachten.
Bij het Vaticaans Museum moesten
we aardig lang wachten; het was enorm druk, maar eenmaal binnen konden we onze
ogen niet geloven.
We vergaapten ons o.a. aan de
beroemde fresco’s van Michelangelo die
het scheppingsverhaal uitbeelden.
In de loop der tijd
hebben de Pausen op grond van hun kunstzinnige en religieuze ambities de grootste
en schitterendste kunstcollectie ter wereld bijeen
gebracht.
De Sixtijnse kapel geldt ook als een van de artistiek
en historisch indrukwekkendste delen van het Pauselijk Paleis.
Foto's »
Dinsdag 21 september: Fiuggi > Orvieto > Venetië
Orvieto ligt als een natuurlijke vesting boven het dal
van de Paglia op een rotsplateau. Het belangrijkste
bouwwerk van de stad is de Kathedraal. Wij moesten met de funicular omhoog
en daarna met een minibusje verder naar dit dorpje.
De façade van de Domkerk
is een van de mooiste van Italië. De portalen, rozetten en puntgevels hebben
de vorm van strakke meetkundige figuren. De vlakken
zijn rijk gedecoreerd met mozaïeken, reliëfs en beelden. Jammer genoeg
weet niemand welke architect deze fraaie kerk heeft
ontworpen.
Na een paar uur reden we verder naar Venetië. We sliepen in een
hotel buiten Venetië gelegen en moesten met een bootje naar de stad
toe, eigenlijk heel toepasselijk.
Woensdag 22 september: Venetië
Venetië, de Dogenstad, ligt op 120 eilandjes tussen
150 kanalen die door 400 bruggen over spannen worden. Onze reisbegeleidster
en de chauffeur hadden gondels voor ons geregeld. Dat hadden we beter
zelf kunnen doen, want nu waren we veel duurder uit. Maar goed.
De Venetiaanse gondel is net
zo bijzonder als de stad zelf. De boot is asymmetrisch gebouwd omdat de gondelier
aan een kant roeit en zo geconstrueerd dat hij
gelijkmatig vaart.
Het Canal Grande, het hoofdkanaal,
verdeelde de stad in tweeën. Ongeveer halverwege wordt het kanaal overspannen
door de Rialto brug. Deze beroemde brug
bestaande uit een boog van 48 meter is aan weerszijden gefundeerd op houten palen.
Ontzettend veel kleine en leuke winkeltjes waren
er op deze brug te vinden, men verkocht voornamelijk juwelen en maskers.
We voeren langs oude herenhuizen, de brug
der zuchten, deze brug verbindt het Dogenpaleis aan
het San Marco Plein met de gevangenis.
Koffie gedronken op het San Marcoplein en daar de kerk bezocht.
De Byzantijnse basiliek is in de 11e
eeuw gebouwd om de stoffelijke resten van Marcus een plaats
te geven. De daarbij behorende klokkentoren kwam in de 16e
eeuw pas af. De gevels en voorportalen zijn voorzien van marmer en in de kerk
liggen
prachtige mozaïekvloeren.
Heerlijk was het dwalen door kleine straatjes, langs mooie winkels, grote
paleizen en oude huizen. ’s Avonds genoten van een lekker diner
op het San Marcoplein.
Donderdag 23 september:Venetië > Kleinmaischeid
Vertrek naar Duitsland, weer via de Brennerpas, voor een laatste overnachting in pension Zum Izertal.
Foto's »
Vrijdag 24 september: KLeinmaischeid > Eindhoven
Laat in de middag kwamen we thuis aan. Italië was prachtig, de groep
veel te groot en de gemiddelde leeftijd van 70 jaar was ook niet alles.
Maar ondanks dat toch enorm genoten.
Irene
|