Zondag 19 mei 2002:     Eindhoven > Amsterdam > Milaan > Catania
Paul bracht ons ’s ochtends naar het station, de bussen reden niet zo vroeg en wij moesten de trein van 8.00 uur halen.

Rond tien uur verzamelen bij de balie van All Italia.
Ingecheckt en tijdens de vlucht naar Milaan kwamen we er achter dat we 6 uur moesten wachten op Malpensa voordat we naar Catania zouden vliegen. Even een tegenvaller, verder liep alles zoals gepland en om 23.30 uur zaten we heerlijk aan een glaasje wijn en aan ons diner.

We hadden een hotel in Giardini Naxos, redelijk centraal t.o.v. de bezienswaardig-heden. In onze groep zaten een aantal “bijzondere mensen” en tijdens de reis bleek het niet een echte groep te zijn. Arnold, onze reisbegeleider was onervaren maar wel enthousiast.

Maandag 20 mei:     Giardini Naxos
Tijdens het ontbijt een briefing van Arnold. Met het openbaar vervoer gingen we naar Taormina, ligt op een uitloper van de Monti Peloritani hoog boven zee, met een schitterend uitzicht op de Etna. De bussen die langs reden zaten vol, dus besloten we uiteindelijk om te gaan lopen en dan ja komt er een bus…. Gelukkig konden we net nog mee rijden.

Tussen de beide stadspoorten Porta Messina en Porta Catania is het middel-eeuwse stadsgezicht bewaard gebleven.
We bezochten het Grieks-Romeins theater, de Kathedraal, die een voorgevel heeft met kantelen uit de tijd van de Noormannen en het  Pallazzo Corvaia, een van de best bewaart gebleven kleine, adellijke paleizen uit de tijd van de Noormannen.

We kwamen Hetty en Barbara tegen die een dorpje hoger hun vertier hadden gezocht. Ze hadden in een restaurantje koffie gedronken.
Alle deurknoppen en handvaten waren penissen. Ook de kranen waren penissen, je kon het zo gek niet bedenken, maar alles om je heen was penis. Lachen natuurlijk, wie verzint er zoiets!!! We liepen met zijn tweetjes terug naar het hotel.

’s Avonds met zijn allen gegeten. Gerard nam de specialiteit van de zaak, zwarte spaghetti, zwart door de inkt van een bepaalde inktvis, zag er eigenlijk niet uit en smaakte niet bijzonder.
De fooienpot van de reis op me genomen, Arnold wist er niet goed raad mee.

Dinsdag21 mei:     Giardini Naxos
Vroeg op, met de bus naar de Etna. Greta, een Deense dame, was onze gids, Zij woonde al lang op Sicilië. Greta was heel enthousiast en wist ook veel te vertellen. Voor een aantal mensen regelde zij een tocht met een jeep. Weer een aantal liep met een andere gids naar de hoofdkrater, een steile tocht van 1½ uur.

Greta wandelde met ons naar diverse kraters waar we uitleg over kregen. Vorig jaar mei was er nog een eruptie geweest; op sommigen plaatsen waren de stenen nog warm. Dat kan zelfs 3 tot 4 jaar duren voordat deze stenen helemaal afgekoeld zijn.

De Etna op zich was erg kaal, voor de begroeiing waren we te vroeg, nog ongeveer maandje en dan kleurde de Etna paars vanwege de bloemen.

Op de terugweg misten we Boo en Ronald, dus zoeken geblazen. Ronald kwam de bus in geschreeuwd! Niemand begreep er een hout van, maar het was een beetje vreemd figuur en Boo was al niet anders.
Foto's »

Woensdag 22 mei:     Giardini Naxos > Cefalu
Met taxi’s naar een mooi, oud stationnetje en vandaar met de trein naar Cefalu. Margaret vergeet haar plastic tasje met parfum (gekocht op Schiphol) op het stationnetje en later bleek dat daar ook haar vliegticket inzat, problemen dus op het einde van de reis. Maar zover zijn we nog niet.

Ons volgende hotel Mediterrano, lag vlak bij het station in Cefalu, we hoefden alleen de straat over te steken. Prima hotel niet te groot en goed verzorgd.

We gingen samen op pad en als eerste bezochten we de Kathedraal, uit de tijd van de Noormannen. In 1140 werd met de bouw begonnen, maar pas eeuwen later voltooid. Het voorportaal met bogen en 2 massieve torens doet streng aan. Het interieur van deze kerk wordt beheerst door het grote mozaïek in de apsis met de over de wereld heersende Christus in het midden en heiligen, profeten en kerkvaders aan de zijkanten.

We bezochten daarna het winkeltje van Enrico, grappig de naam van je schoonzoon in een straatje te zien.
Daarna hebben we een voorstelling van het poppentheater bijgewoond en op ons gemak een eettentje opgezocht, heerlijke vis gegeten.

Donderdag 23 mei:     Cefalu
Ontbeten en ons doel was de tempel van Diana, een oude ruïne die boven op een rots ten noorden van Cefalu lag. Helaas, dit was te hoog voor mij. Barbara vertelde dat het eerste gedeelte nog mee viel, maar daarna was het zweten geblazen en het was erg warm, hebben we dus niet gezien alleen op een plaatje. We liepen terug en genoten van een kopje koffie op de Boulevard met uitzicht op de Thyreense zee. Wandelend door Cefalu kwamen we ook diverse straatkapellen tegen, soms heel fraai bewerkt en altijd verse bloemen.

Het oude, Arabische washuis was de moeite waard om te bezichtigen. In de binnenstad lag een pleintje dat onder platte bogen met stenen wasbekkens doorliep. De bekkens worden door krachtige fonteinen van water voorzien. Het is nog maar enkele tientallen jaren geleden dat de vrouwen hier hun was deden.

Om 14.00 uur gingen we met de lokale bus naar Giblimanna. Daar bezochten we de oude, bedevaartskerk, deze kerk lag aan de rand van de Monte Madonie in een dicht eikenbos. Naast de kerk lag een museum met veel antiquiteiten waaronder een oud orgeltje uit de 15e eeuw. Arnold kon er redelijk op spelen.

Vrijdag 24 mei:     Cefalu
Met Annie, Margaret, Roos, Leo, Barbara, Hetty, en Ronald een bus met chauffeur gehuurd en een rondrit gemaakt door het Parco delle Madonie.
Vanuit Cefalu reden we naar het bergdorp Isnello, in de winter is dit een belangrijk skigebied. Een klein dorpje met vriendelijke bewoners, wel 5 kerkjes, allemaal de moeite waard om te bekijken. De koffie gedronken op een klein terras.

We kwamen rond tegen 12.00 uur in Castelbuono aan. Het kasteel werd bekeken met de kapel in barokstijl, fraai maar heel druk bewerkt. Niet onze stijl maar evengoed prachtig handwerk.

Daarna bracht de chauffeur ons naar een restaurant gespecialiseerd in paddestoel gerechten of wel fungi di bosco. Verrukkelijk gegeten in restaurant Nangalarruni, vegetarische maaltijd die voornamelijk bestond uit gerechten met paddestoelen. We rolden allemaal naar buiten na deze copieuze maaltijd.

Gelukkig konden we even het eten laten zakken tijdens de rit naar het volgende dorp, dat heette Pollina. Via een smalle weg met veel haarspeldbochten konden we genieten van een prachtig uitzicht over het park, helaas kwam er mist opzetten en zaten binnen de kortste keren in de wolken.
Via de kust terug gereden naar Cefalu.
Foto's »

Zaterdag 25 mei:     Cefalu > Palermo
De regen kwam met bakken uit de lucht vallen toen wij met onze koffers klaar stonden om over te steken naar het station. Achteraf viel het allemaal mee en gelukkig hadden we zo iets als een poncho. Ronald, die van Barbara een oranje regenjasje had geleend, hield dit angstvallig bij hem voor een eventueel volgende regenbui.

Even over 10.00 uur kwamen we in Palermo aan en reden met taxi’s naar hotel Athenaeum. We waren te vroeg in het hotel en omdat op zaterdag alle beziens-waardigheden, behalve Monreale, om 13.00 dicht gingen, lieten we de bagage achter bij Arnold die er voor zou zorgen dat ze op desbetreffende kamers kwamen.

We bewonderden de oude Stadspoort en liepen snel door naar het paleis van de Noormannen; hier zetelde de regionale regering.

Naast dit paleis lag het Cappella Palatina, deze kapel werd gebruikt door het hof en werd door Byzantijnse en Arabische kunstenaars gebouwd. Op de fijn, met steentjes en goud, ingelegd werken voor de ingang van de galerij raakten we niet uitgekeken. De mozaïeken stellen apostel Paulus, evangelisten en profeten voor.

Het plafond, met stalactieten van beschilderd hout, in het middenschip is vervaardigd door Arabische meesters. Prachtig om te zien. De Sala di Ruggero met jachtmozaïek en barokke ontvangsthal was gesloten. Helaas.

We liepen door naar de Kathedraal. Hiervan staan alleen de omtrekken en het koorgedeelte uit de tijd van de Noormannen nog overeind. De Dom werd gebouwd in 1185. De laat gotische zijgevel met het hoofdportaal toonde de Catalaanse invloeden. De koepel en helaas ook het interieur zijn typisch laat 18e eeuws, strak en zakelijk. Bijzonder is het madonnabeeld van Francesco Laurana. Ook het wijwatervat met prachtige reliëfen ontging onze aandacht niet.

De volgende kerk San Cataldo staat bekend om zijn opvallende rode koepels, die zeer kenmerkend zijn voor de Arabisch-Normandische architectuur van Sicilië.
De Martorana is werelderfgoed in Normandische-Arabische stijl. Deze kerk is overladen met goud en prachtige mozaïeken.

Terug naar het hotel en onze koffers uitgepakt. Bij Massaro een broodje gegeten en koffie gedronken.

Kaartjes voor de bus gehaald en op weg naar Monreale, als Benedictijnenklooster in 1174 door de Noormannen gesticht, ligt op ca. 8 km. van Palermo. Het is het grootste en meest harmonische bouwwerk uit die tijd. Het imposante koor met krans van apsissen, 2 Romaanse bronzen deuren geven toegang tot het interieur waarvan de muren volledig met gouden mozaïeken zijn bedekt. Christus, als heerser over alles, in het koorgewelf boven de Madonna en de apostelen.

Het scheppingsverhaal wordt ook uitgebeeld in mozaïeken, werkelijk schitterend. De ramen vertonen Arabische invloeden, jammer dat de meeste ramen door kunststof vervangen waren.

Weer terug naar het hotel en besloten in het centrum te gaan eten met Fernand en Ingrid. We hebben ca 1 uur op de bus staan wachten en toen werd er verteld dat deze bus niet meer ging. Dus een pizzeria in de buurt van het hotel opgezocht daarna een borrel in de bar van het hotel gehaald, we zaten er alleen!!

Zondag 26 mei:     Palermo
We zijn gestart bij de voormalige kloosterkerk onder het Noormannen paleis, San Giovani degli Eremiti. Dit klooster lag in een weelderige tuin waarin altijd water klatert en palmen en exotische bloemen groeien, een oase van rust temidden van de drukte in Palermo.
Deze kerk van Sint Jan de Kluizenaar is een 6e eeuwse kerk. Tijdens de Arabische overheersing werd het gebouw in gebruik genomen als Moskee. In de afgelopen eeuwen is de kerk vele malen verbouwd. Hierdoor zijn in het bouwwerk zowel Islamitische als Romaanse en Gotische invloeden te herkennen.

Via smalle steegjes kwamen we terecht op een markt, de Vucciriamarkt, een lust voor het oog en andere zintuigen. Doorgelopen naar de fontein op het Pretoriaplein, pech de fontein werd schoongemaakt. We liepen langs prachtige gevels en klein fonteintjes richting vlooienmarkt; bijna een toneelkijker gekocht voor de Opera (zouden we ’s avonds bezoeken).
Uiteindelijk kwamen we terecht op een heerlijk terras met uitkijk op zee waar we te buiten gingen aan een enorme coupe ijs.

Hierna konden we nog net binnen komen in de galeria regionale del Sicili. Dit museum is ondergebracht in het Gotisch Catalaans Palazo Abatelli, een van de mooiste paleizen van Palermo. Tot de voornaamste werken behoren: “De triomf van de dood”, een cyclus van fresco’s van onbekende meesters. Ook wordt hier een altaarstuk tentoongesteld van de Vlaming Jan Gossaert.

Voor de lunch vonden we een klein restaurantje, waar het buiten op het terras heerlijk vertoeven was.

We zijn teruggelopen tot aan de Kathedraal en toen toch nog maar voor de laatste 3 haltes de bus genomen, we waren moe van het sjouwen.

’s Avonds met taxi’s naar de Opera, zo eentje met allemaal balkonnetjes. Wij zaten in de nok, 5e etage. Een geweldige akoestiek, een schitterende ervaring maar bloedheet daarboven.
Foto's »

Maandag 27 mei:     Palermo > Segesta > Erice > Trapani
Om 8.00 uur vertrokken we naar Segesta. In de verlatenheid van het indrukwekkende berglandschap liggen theaters en tempels van de Elymniërs, waarvan de bewoners de Griekse beschaving en manier van leven hadden overgenomen.
De zuilentempel is waarschijnlijk nooit voltooid, want de ommuurde cella, het allerheiligste en de cannelering van de zuilen ontbreken.
Het hoger gelegen theater ligt met de halve-cirkel vormige opening naar de ver verwijderde zee en het brede dal onder Alcamo toe.

We reden door naar het middeleeuwse Erice, waar door de Elymniërs, de godin van de liefde werd vereerd. De oude stad ligt op een hoogte van 750 meter, vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over de zoutpannen van Trapani. Jammer dat het kerkje niet open was. In restaurant Elimo hadden we een mooi uitzicht, maar het eten was ronduit slecht.

Uitleg gekregen over de zoutpannen van Trapani, rondgelopen en door naar ons hotel President in Marsala. We boften, we konden van het zwembad gebruik maken. Gerard ging even liggen, had last van zijn hoofd en ik dook het water in.
In het hotel gegeten en ’s avonds met Hetty en Barbara nog even naar live muziek geluisterd. De rest van de groep was alweer naar bed.

Dinsdag 28 mei:     Marsala > Selinunte
Redelijk op tijd vertrokken we naar Selinunte.
Op een door 2 dalkommen doorsneden plateau staan de Griekse tempels, die op grote afstand zichtbaar waren. Van 2 tempels zijn de zuilen weer opgericht, de anderen zijn nog reusachtige puinhopen.

Het grootste gedeelte van deze antieke stad ligt verborgen onder de velden. De afstanden in het gebied waar de opgravingen zijn gedaan en de omvang van de Acropolis, die op een vlakke heuvel tussen de beide verzande havens aan de riviermondig ligt, gaf een indruk van de grootte van de stad.
Aan de buitenkant, ten noordwesten van de Acropolis ligt het heiligdom van Demeter. De godin van de vruchtbaarheid en akkerbouw.
Foto's »

Rond 12.00 uur hadden we alles wel gezien en liepen we samen met Hetty terug naar het hotel. Er lag veel promotiemateriaal op onze kamer. Het was heet op de Archeologische site. We waren moe en dus in voor een dutje.

Tegen 17.00 uur naar het strand gewandeld en er was zowaar een strandpaviljoentje open. Gerard een pilsje en ik een witte wijn. Toen we af wilden rekenen vroeg de ober € 14,00. We keken elkaar aan, dat was dus niet goedkoop!! Hij zag onze gezichten, vertelde dat hij zich had vergist en vroeg € 8.60, even wat anders.
We aten met de groep in het hotel. Heerlijk genoten van de Italiaanse hapjes. Daarna met een aantal uit de groep tot na twaalven aan de borrel gezeten.

Woensdag 29 mei:     Selinunte > Agrigento.
Erg warm weer, maar we waren op weg naar Agrigento. Het antieke Akragas, het middeleeuwse Girgenti en het Agrigento van afgelopen 30 jaar, zijn 3 steden die niet zoals elders in Sicilië in lagen over elkaar heen liggen. Zij hebben elk hun eigen plaats, ook al benemen de flats van het nieuwe Agrigento gedeeltelijk het zicht op het oude Girgenti en is de antieke stad in de vallei van de tempels omgeven door foeilelijke betonblokken.

Er ontstaan in de groep wat wrijvingen. Arnold houdt zelf niet zo van oude stenen en musea, hij gaf de openingstijden niet goed door en soms pakte dat verkeerd uit, dan was het museum dicht etc. We werden bij de antieke stad afgezet en zouden om 13.00 uur weer bij de bus terug moeten zijn, de meeste groepsleden protesteerden maar dat hielp niets, het bleef
13.00 uur.

Tussen de amandel- en olijfboomgaarden liepen we naar de lager gelegen archeologische zone.

De tempel van de olympische Zeus, werd door een aardbeving totaal verwoest, was een stapel reusachtige stenenblokken en zuilstompen.

Aan de uiterste rand van de lager gelegen vlakte, met overblijfselen van een gewijde plaats, bevond zich de tempel Delle Divinia Chtonie, het heiligdom der aardgoden met offergraven.

De 4 nog overeind staande Corinthische zuilen van de tempel van Castor en Pollux zijn het symbool van de huidige stad.
Vanaf het heiligdom der aarde, keken we op modern Agrigento.

Snel liepen we door naar de andere kant van deze archeologische vlakte. Naar links voerde een pad omhoog naar de ineen gestorte steenmassa’s van de Herculestempel. Vervolgens hadden we vrij zicht op de Concordia tempel uit de 5e eeuw voor Christus, deze tempel staat bekend vanwege zijn evenwichtige vormen; was nog steeds in goede staat, doordat hij in de 6e eeuw in een Christelijk kerk werd veranderd. De Juno tempel, waarvan de zuilen nog voor de helft overeind stonden, werd zeer sterk bedreigd door bodemerosie. Deze tempel stond op het hoogste punt van het oude Akragas. De weg ernaar toe liep over de rand van een steile helling. De tempelvallei werd aan de randen bedreigd door aardverschuivingen.

Hierna hadden we nog 45 minuten voor het Archeologisch museum. We liepen samen met Jan en Margaret zo snel mogelijk, maar de looptijd was toch altijd nog 10 minuten.
Eerst de Romaanse kloosterkerk, naast het museum, binnen gelopen; hier staat de laat-antieke  sarcofaag van Phaedra. Daarna in een sneltreinvaartje alle zalen van het museum doorlopen. In een van de zalen stond een model van de 7.75 meter hoge Telamon van de tempel van Zeus, een reconstructie van de grootste Griekse tempel, verder werden er vondsten uit het Oude Akragas tentoongesteld, ook prachtige Griekse vazen.

We wilden terug lopen maar Margaret was nergens te vinden. Uiteindelijk toch richting bus, waarin Arnold ongeduldig op ons zat te wachten en Margaret zat al in de bus!!

Uiteindelijk kwamen we te vroeg aan bij het hotel, de kamers waren nog niet klaar dus hadden we rustig nog wat langer kunnen blijven.
Bij een cafetaria om de hoek wat gegeten, dat kon namelijk niet in het hotel en we lagen te ver van het centrum af.

Een enorm zwembad lag achter het hotel, zwemmen was voor eigen verantwoording, eigenlijk zag men liever niet dat we het water indoken.

Rond 16.00 uur vertrok de bus naar het centrum van de stad Agrigento. We kregen tot 22.00 uur de tijd om rond te kijken.
Het stedelijk centrum is de met palmen begroeide Pizzale Aldo Moro die de middeleeuwse stadskern verbindt met de moderne stad. Vanuit hier hadden we een schitterend uitzicht over het dal met de tempels. Op de hoogste plaats in de binnenstad staat de machtige Kathedraal.

We hebben rond geslenterd, diverse oudheden bekeken, lekker op terras gezeten en nadien gaan eten bij een klein eethuisje. Daarna teruggelopen naar de bus die ons weer naar het hotel bracht. Met diverse groepsleden de bar van het hotel ingedoken. De Italiaanse jeugd, die er ook logeerde, begon met zingen en piano spelen. Arnold genoot zichtbaar van de muziek en de mooie meiden.

Donderdag 30 mei:     Agrigento > Siracusa
Vroeg op weg naar Piazza Amerina waar de Romeinse villa del Casale zich bevond tussen de eucalyptusbomen en gaarden met hazelaars en fruitbomen. We zagen daar schitterende mozaïekvloeren, die uit de oudheid bewaard zijn gebleven. De techniek en motieven duiden op Noord Afrikaanse kunstenaars. De villa is waar-schijnlijk het land- en jachtgoed geweest van een Romeins Keizer uit de 4e eeuw.

De plattegrond van aanleg is onder bescherm plexiglas nog duidelijk herkenbaar; woonvertrekken, pronkkamers, baden en zalen voor banketten, slaapkamers, toilet, keuken, bediendenkamertjes en in het midden het grote peristilium, de door zuilengalerij omgeven hoftuin met nevenvertrekken.

Daarop sluit een lange gang aan met een vloermozaïek waarop jachttaferelen en vechtende roofdieren zijn afgebeeld.

In het triclinium, waar men aan tafels aanlag, zijn tegen de muren de heldendaden van Hercules vastgelegd. In de ruimte voor sport en spel, spelende dames met bal. Ook veel erotische taferelen werden in mozaïek ingelegd.
De lunch hebben we gebruikt in de trattoria La Ruota, een oude molen, omgebouwd tot restaurant, in de tuin van de villa Casale. Hier werd op traditionele wijze gekookt met ingrediënten uit eigen tuin.

We reden door naar Siracusa, ons hotel lag weer ver van de “bewoonde wereld”. Slecht uitgezocht door de organisatie. Bij een broodjesbar konden we kaartjes kopen voor de bus en daarmee reden we naar het gedeelte van de stad dat op het eiland Ortigia ligt. Dit gedeelte wordt door een brug verbonden met het vaste land.

Van de Apollotempel was niet veel meer over. Door de smalle straatjes gedwaald; erg leuk.
De Kathedraal bewonderd; achter de barokgevel gaat de geheel bewaard gebleven, aan Pallas Athene gewijde tempel uit de 5e eeuw voor Christus schuil.

Onder de promenade langs de kust ontspringt in een met papyrus beplant bekken de Arethusabron. Nu borrelde er alleen nog brak water uit, stelt eigenlijk niet zoveel meer voor.

Terug met de bus en een pizzeria gevonden waar we konden eten. Achteraf hadden we ook een maaltijd kunnen bestellen in het hotel, dit was Arnold vergeten.

Vrijdag 31 mei:    Siracusa
Uitgeslapen, ontbeten en te voet naar de archeologische vlakte. Het Griekse theater was niet geweldig, was weinig van over, echter was het Romeinse Amfitheater wel de moeite waard; grotendeels in de rots uitgehouwen en diende meestal voor gladiatorengevechten en worstelingen met wilde dieren.

Op het altaar van Hiëro werden in het openbaar offers gebracht.

Het oor van Dyonisius is een 65 meter lange en 23 meter hoge onderaardse grot. De speciale akoestiek waardoor zelfs fluisteren hoorbaar werd maakte het bespioneren van gevangenen een stuk gemakkelijker.

Daarna het archeologisch museum bezocht, schitterende vondsten uit alle delen van Sicilië werden daar tentoongesteld, voor ons iets teveel.

Nadien een terras opgezocht en heerlijk gegeten. Te voet terug naar ons hotel.
Dit was de laatste avond en we zouden met z'n allen gaan eten, vlak bij de Kathedraal. Ronald ging niet mee, Jan zou er ook niet zijn, jammer maar hij kwam uiteindelijk toch. Arnold was te laat toen bleek dat Margaret haar vliegticket kwijt was en dat moest eerst geregeld worden. Barbara en Hetty hadden zich vergist en waren er ook niet. Wat een groep!!

Arnold had een aardig restaurant uitgezocht, het eten smaakte goed. We waren met de pet rond geweest voor Arnold en Gerard gaf dit aan hem tijdens een kleine toespraak.

Terug in het hotel hebben we gezamenlijk nog wat gedronken en alvast van Arnold afscheid genomen. Hij moest om 8.00 uur al op pad, allereerst voor het ticket van Margaret en daarna op tijd in Venetië zijn voor de volgende groep.
Foto's »

Zaterdag 1 juni:     Siracusa > Milaan > Amsterdam
Uitgeslapen, ontbeten en de koffers in de lockerroom geplaatst. Op het terras bedachten we eigenlijk dat het veel te warm was om iets te ondernemen.
Om 13.30 uur stond de bus klaar. De vliegreis naar Milaan en Amsterdam verliep voorspoedig en op Schiphol stonden Paul en Enrico ons op te wachten.
Een fijne reis gehad en Sicilië was beslist de moeite waard.

Irene