De bekende iconen van de stad zijn “De kleine zeemeermin” en het pretpark “Tivoli”.
Die twee moet je dus even bekeken hebben.

De kleine zeemeermin is echt klein en stelt artistiek ook niet zo veel voor. Het gaat meer om de geschiedenis erachter, waardoor ze nu het beeldmerk van de stad is geworden. Je kan hiervandaan wel goed het nieuw ontwikkelde havengebied overzien.

Tivoli alleen aan de buitenzijde bekeken en het zag er nog net zo uit als in 1977 toen ik er ook ben geweest.
De gekleurde gevels in de oude stad zijn leuk om te zien, maar vanwege de enorme toeristische belangstelling niet rustig te bezoeken. De commercie heeft hier de situatie bepaald.
Ook een bezoek aan Slot Rosenborg is zeker de moeite waard.
Een mooi voorbeeld van het nieuwe Kopenhagen is de opera. De moderne architectuur past goed bij de stad. Zo ook de multifunctionele afvalverwerkingsinstallatie, die volledig recht doet aan de milieueisen van deze tijd en zelfs op het dak een skihelling (borstelbaan) heeft!

Tallinn

Deze stad kennen we enigszins van een eerder bezoek. Er is echter cultureel-historisch zoveel te vinden dat je er wel dagen mee bezig kunt zijn.

In de historische oude binnenstad zijn veel eeuwenoude huizen te vinden die in een geweldig goede staat verkeren en door de begeleidende informatie een zeer interessant kijkje in de geschiedenis geven.

Van een aparte klasse zijn de grote delen van de oude stadsmuren met de wachttorens en verdedigings-werken. Veel van die plekken zijn in de oude situatie gereconstrueerd en als minimuseum te bezichtigen. Je moet wel goed trappen en ladders kunnen klimmen.

Bijzonder is natuurlijk de legende over het ontstaan van de Deense vlag in de Deense koningstuin. Dat verhaal is te vinden op het internet.

Helsinki

Finland is bij veel mensen bekend vanwege de eeuwig zingende bossen, de vele meren en de kilometerslange wegen, waar je bijna niemand tegenkomt. Hoe anders is Helsinki, gewoon een grote wereldstad met alles erop en eraan.

De markt aan de oude haven is niet veel veranderd sinds mijn bezoek in 1977, alleen de oude markthallen zijn nu hippe eettentjes.
Natuurlijk ook weer het Sibeliusmonument bezocht, al was het alleen maar vanwege mijn zwak voor zijn muziek.
De rotskerk is een vast programmapunt.

Een nieuwe ervaring was het Promenade Park. Erg levendig en gezellig. Natuurlijk is mooi weer daarbij wel een noodzaak.
Verder zijn de Domkerk op het Senaatplein en de Russisch orthodoxe Uspenskin Kathedraal een bezoek zeker waard.

Stockholm

Zoals veel hoofdsteden heeft ook Stockholm een Parlementsgebouw, Nationaal Museum, Koninklijk Paleis en andere gebouwen van allure en nationaal belang.

Wat ons hier als bijzonderheid opviel was het Stadhuis. Het doet direct denken aan het Stadhuis van Oslo. Het verband tussen die twee is in ieder geval de Nobelprijs, maar ook de grote centrale hal, de Blauwe Zaal, lijkt op die in Oslo qua opzet.
In de Gouden Zaal zijn de mozaïeken overweldigend.

Natuurlijk het mozaïek van Mälardrottning, de koningin van het Mälardmeer, dat de gehele wand van de zuidgevel omvat.
Opvallend zijn de verbeeldingen van Koning Gustav Adolph en zijn dochter Koningin Christina. Over haar zouden we nog wel een apart hoofdstuk vol kunnen schrijven, maar dat is allemaal te vinden op het internet.

Het Koninklijk Paleis was aan het oog onttrokken door een kolossale steiger vanwege onderhoud.
Gelukkig waren we net getuige van het wisselen van de wacht. Altijd een imposante bombastische ceremonie, zoals in de meeste landen. Je moet ergens indruk mee maken, toch?

Genoten hebben we bij vertrek van de aansluitende vaartocht door de archipel van Stockholm naar open zee.