Woensdag 4 oktober      Eindhoven – Amsterdam – Nairobi, Kenia
Cees, onze buurman bracht ons naar het station en met Jannie, Paul en Liesje stonden wij te wachten op de trein van even voor zessen. Maar al wat er kwam, geen trein, die was doodleuk gecancelled. Wat te doen. Om 6.15 uur vertrok er een trein naar ’s-Hertogenbosch.
In den Bosch ging om 7.10 uur een trein richting Utrecht, met de mededeling dat de trein maar 40 km per uur kon rijden. ’s Nachts was er namelijk een goederentrein gepasseerd en die had een aantal seinpalen meegenomen en deze blokkeerden de rails. Na Utrecht ging de vaart er weer in en er werd gestopt op Duivendrecht zodat wij en vele anderen konden overstappen op de trein naar Schiphol. We waren net op tijd voor de check-in, 10 minuten later en de bagage had niet meer mee gekund, wij misschien nog wel. De reis begon dus erg onrustig.

De vlucht verliep prima met af en toe wat turbulentie en rond 19.00 uur plaatselijke tijd landden we in Naïrobie. Rob IJsselmuiden stond te wachten bij de uitgang en we werden meteen de safaritruck ingeladen. Even wennen hoor.
We maakten kennis met Wamai, onze chauffeur en hij bracht ons naar het Springhotel. Gezamenlijk wat gedronken en toen het bed in.

Donderdag 5 oktober      Nairobi – Mount Kenya
Om 6.30 uur werden we wakker na een goede nachtrust. We kregen een luxe ontbijt en daar hebben we flink van genoten want na vandaag was de luxe verdwenen. De truck werd ingeladen en daar ontmoetten we ook onze kok Henry. In de truck werd alles ingeladen wat nodig was voor de bushcamps. We zaten tegenover elkaar, zodat we veel contact hadden en alles buiten de truck goed konden overzien.

Om 11.00 uur werd er gestopt, we konden koffie drinken, een wc opzoeken en souvenirs kopen. Onderweg zagen we veel kleine huisjes, meestal met golfplaten daken.

De camping lag vlak bij een aantal lodges en zag er goed uit. Het toilet een beetje primitief maar er was zelfs een douche.

De tenten opgezet en daarna kwam Caesar voor een wandeling. Hij liet ons veel verschillende bomen en planten zien, waaronder de Poissontree en de Aloë Vera.

Nadien naar de bar bij de lodge en daar vertelde Caesar dat hij tijdens de slappe maanden boer was. In de toeristische periode werkt hij als gids.

Terug naar de kampeerplek, het kampvuur werd aangestoken en voordat we gingen eten kregen we eerst het ritueel van handen wassen. Het eerste teiltje met zeep. Daarna afspoelen en dan in een teiltje met Dettol.
De handen moesten worden droog gewapperd. Soepje vooraf, hoofdgerecht en toetje. Gezamenlijk werd de afwas gedaan en droog gewapperd!!
Iedereen ging die avond mee naar het “volksdansen” met aansluitend een disco voor de liefhebbers. Rond 22.00 uur doken we ons bed in.
Foto's »

Vrijdag 6 oktober      Mount Kenya – Samburu reservaat
0m 6.30 uur stonden we op, het was nog donker. Warm water voor de douche, niet echt. Het was een gezellige drukte op de camping, alle tentjes werden weer ingepakt. Ontbeten en om 8.00 uur vertrokken we richting Samburu reservaat.

Op de evenaar werd gestopt voor een truc met rechts en links draaiend water, helaas gooide Gerard roet in het eten. Hij legde aan de groep uit waar die truc uit bestond.

De mensen verstonden geen woord Nederlands maar begrepen heel goed wat Gerard vertelde en moesten vreselijk lachen.
Gerard verontschuldigde zich voor het verstoren van hun zaken. Gevoel voor humor hadden die lui wel.

Het landschap verandere zienderogen; het weelderige groen maakte plaats voor doornige acacia’s en termietenheuvels.
De lunchstop werd gemaakt vlak bij een dorp van de Samburu. Allemaal even meegeholpen en we zaten in no time weer met een bord eten op schoot.

Na de lunch werden we door de Samburu dames onthaald met een welkomslied. Ze zagen er kleurrijk uit en namen ons mee naar hun dorp. Ebbo, de gids, legde uit hoe de huisjes gemaakt werden door de vrouwen; we konden binnen kijken. Ze waren erg klein en donker van binnen.

Hij vertelde ook dat de Samburu veenomaden zijn en familie van de Masaai. Beide volkeren kennen een systeem van verschillende levensfase die ieder achtereen volgens doorloopt. Elke fase gaat gepaard met bepaalde ceremonies, verplichtingen en taken.

Dan nog even naar het schooltje en de Samburu markt met allerlei kleine snuisterijen. Door de mannen werd op de oude manier vuur gemaakt.
Foto's »

Na dit bezoek reden we door het Samburu park naar onze kampeerplaats aan de Wasneso rivier, de weg hier naar toe was meteen de 1e gamedrive. We reden over “wegen” van rode aarde en zagen direct een kudde zebra’s, giraffen die van acacia’s aten, olifanten, yakhalsen, thomson gazelles, dikdiks, steenbokken, struisvogels en een aantal vogels waaronder de Yellow-billed Hornbill. Op het laatste moment kregen we een prachtige luipaard in het oog, liggend op een boomtak. Wat een mooi, getekend beest.
Foto's »

Het was al bijna donker toen we bij de kampeerplek aankwamen, de sanitaire voorzieningen waren beroerd, 2 poepdozen en 1 douche voor 3 groepen. In een razend tempo werden de tentjes opgezet. Henry had het kampvuur aangestoken en de bavianen werden door een extra man op afstand gehouden. Zij hadden al brood gepikt en diverse blikjes drinken. Ze bleven op de uitkijk zitten in de bomen rondom het kamp. De soep en rijst met kip en groenten smaakte voortreffelijk, een glaasje rode wijn erbij, lekker warm bij het kampvuur. De avond kon niet meer stuk, maar om 21.30 uur waren we afgebrand en doken onze tent in.

Zaterdag 7 oktober      Samburu reservaat
Redelijk geslapen op onze dunne matjes. Om 5.30 uur liep de wekker af, 6.00 uur klein ontbijt en de truck in voor de ochtend gamedrive.

Wamai reed naar de rivier; aan de overkant op een klein strandje lagen een leeuw en leeuwin. Schitterende beesten en in hun natuurlijke omgeving lijken ze niet zo groot als in de dierentuin.
Foto’s geschoten en een tijdje naar hun bewegingen gekeken.

Daarna werd de truck in een andere richting gedirigeerd, weer zagen we kudde’s olifanten, impala’s, bokken, buffels, dikdiks, deinende giraffen, zebra’s en prachtig gekleurde vogels.

Om 11.00 uur waren we weer terug op de kampeerplek. Henry had weer goed zijn best gedaan en we lieten ons de lunch goed smaken. Een aantal van de groep gingen daarna zwemmen bij de Lodges en wij verheugden ons op een rustige middag, wat lezen en mijn dagboek bijhouden. Ineens werd er gegild, de tenten in, bees, bees. In paniek vloog iedereen de tent in, Liesje kreeg haar rits niet dicht, Arnt vloog met zijn hoofd tegen de grond. Paul vluchtte uit het toilet en Raquel stond onder de douche!!

Wij begrepen later dat een Italiaan een bijennest had verstoord en hij was aardig gestoken in zijn gezicht en nek. Uiteindelijk de vacuum-pomp erop gezet en zoveel mogelijk gif eruit getrokken, daarna nog wat antiprik zalf en het ging hem een dag later redelijk goed.

Wij zaten inmiddels opgescheept met de bijen, die bleven boven onze tentjes hangen. Daarom liepen ook wij naar de Lodges om wat te drinken en even verlost te zijn van de bijen.

Tegen 15.00 uur kwam Rob met Wamai ons weer ophalen bij de lodge voor de volgende gamedrive.
Foto's »

Het was erg rustig totdat we een kudde olifanten ontdekten bij de rivier, zij gingen zich baden en drinken. Een van de kleinere jeeps kwam te dichtbij en de grootste olifant stoof op deze jeep af en begon flink te trompetteren. Die kerel schrok zich een hoedje en wist niet hoe snel hij daar weg moest.

Hier hebben we een tijdje gestaan. Het was prachtig om te zien hoe de kleine olifantjes beschermd werden door de ouderen. Ook giraffen kwamen weer in zicht, zij bekeken ons en wij hen.

Een leeuwin omringd door safaritrucks en busjes wist zich geen raad, wilde het pad oversteken naar haar gemaal, maar kreeg de kans niet. Zij gromde en riep het mannetje als het ware om hulp. Uiteindelijk kon zij zich bij hem voegen.
Terug naar de kampeerplaats, waar het eten al weer wachtte en de Samburuman Ebbo nadien de tradities over zijn volk kwam vertellen.
Foto's »

Zondag 8 oktober      Samburu reservaat – Thomson Falls
6.00 uur was het weer dag, ontbeten, tent ingepakt en een laatste gamedrive in het Samburu reservaat. We zagen een cheetah, hoog op de poten, die een aanval deed op een Impala. Helaas, hij was alleen en de snelheid die hij ontwikkelde, kon het dier niet lang volhouden en de Impala ontsnapte.

Een olifantenkudde kwam voorbij en waren weer zeer zorgzaam voor de kleintjes. Een leeuwin volgden we een tijdje, zij nam een jachthouding aan maar een kleine jeep kwam tussen haar en haar prooi te staan en uiteindelijk draaide zij om.

Zo reden we naar de uitgang van het park, ondertussen zagen we nog een prachtige vogel, de Kori Bustard en een klein zebrajong die dronk bij haar/zijn moeder. Als laatste zagen we nog een kudde buffels. Na een korte sanitaire stop namen we afscheid van dit schitterende park.

Om half twee waren we bij de lunchstop, onze eerste kampeerplek. Daarna reden we door naar de lodges bij Thomson Falls. Grote ruime kamer met open haard en bedden met muskietnetten. Gerard ging als eerste onder de douche en dook meteen daarna de bar in voor een koud pilsje.

Heerlijke warme douche, haar gewassen en voelde me weer op en top. Liesje vroeg even later of ik al klaar was en ik liep met haar mee naar de bar. Jannie en Paul zaten daar ook al.
We kregen een briefing van Rob, daarna werd er gedineerd en nadien de bar maar weer in.

Tegen 23.00 uur naar bed en daar stond ineens de fire-man voor de deur om een vuurtje te maken in onze kamer. Met moeite kregen we die vent weg. Hij snapte er niets van dat wij geen vuur wilden.

Maandag 9 oktober      Thomson Falls –
Lake Nakuru, nationaal park
6.30 uur liep de wekker weer af, 7.30 uur ontbijt. Liesje, Jannie en ik liepen daarna naar het terras voor koffie en de anderen gingen met een gids wandelen naar de waterval.

Wij schreven ondertussen kaarten en bekeken het souvenirwinkeltje. Om 9.00 uur was de groep al weer terug en toen verschenen er 2 dames en 1 heer, gezichten geschminkt en prachtig aangekleed. Voor
1 dollar wilden ze gedrieën poseren.
Foto's »

De truck stond weer klaar om ons naar Lake Nakuru te brengen, het volgende bushcamp.
We werden in het stadje Nakuru voor een paar uur gedropt, zodat Henry zijn inkopen kon doen voor de volgende dagen. Ton en Daniëlle liepen met ons mee. Kaarten gekocht en gepost op het postkantoor. Bij de Bakery koffie gedronken, een supermarkt bezocht. Verder een beetje rondgelopen, lastig gevallen door allerlei verkopers, en uiteindelijk weer terug naar de Bakery voor een lunch.

Om 14.30 vertrok de truck naar Lake Nakuru. De tenten werden weer opgezet en daarna kregen we de 1e gamedrive in dit park. We werden meteen verrast door een anders getekende zebra. Ook veel bokken en buffels liepen rond het meer. Paul spotte als eerste de witte neushoorn (grazer) Wamai reed met de truck heel dicht naar deze neushoorn toe en die ging onverstoord verder met gras grazen.

Verderop stopte de truck en konden we naar het meer lopen. Schitterend die roze gloed van alle flamingo’s. Terug de truck in voor een ritje naar de Baboon cliff. Geweldig uitzicht over Lake Nakuru.

Hier stond een busje met weeskinderen die op bushcamp waren, georganiseerd door het personeel van de KLM. Op www.wingsofsupport.org kun je iets lezen over deze organisatie en hun bedoelingen.
Op weg naar de kampeerplek spotte we nog een neushoorn-moeder met kleintje.

Terug op de kampeerplaats bleken er diverse groepen bij gekomen. We aten weer heerlijk. Het glaasje wijn bij het eten lijkt heel gewoon. Wat fijn dat we een kok hebben die ook aan bier en wijn denkt. Rond het kampvuur, hout was gesprokkeld door Peter en Bas, zaten we heerlijk.

We mogen vannacht de tent niet uit. Iedereen heeft zijn voorzorgsmaatregelen genomen. De plastic flessen werden gehalveerd en konden worden gebruikt als piespotje.

Dinsdag 10 oktober      Lake Nakuru – Kerio vallei
Om 5.30 uur was het weer tijd. 6.00 uur een klein ontbijt, daarna een nieuwe gamedrive, deze keer rondom het meer. We zagen veel buffels, bavianen, knobbelzwijntjes en ook zagen we de neushoorn-familie weer. Pa, ma en een kleintje.

Een prachtige gier boven in een boom en een bijzondere visarend. Bovendien 2 elanden die met elkaar speelden. Het geluid van de geweien tegen elkaar was duidelijk te horen. De zon scheen boven het meer en de roze gloed van de flamingo’s was weer duidelijk te onderscheiden.

Tegen 10.00 uur waren we weer terug op de campsite. Onder het uitgebreide ontbijt kwam een dame van de wingsofsupport organisatie met het verzoek iets extra’s te doen voor de weeskinderen en zij liet haar pet achter om daar iets in te deponeren.
Foto's »

Een lunchpakket gemaakt, de truck weer ingeladen en op weg naar de Kerio vallei. Deze vallei is een onderdeel van de Rift vallei, 7000 km lang, en is een van de meest indrukwekkende verschijnselen ter wereld. Deze vallei strekt zich uit vanaf de Dode Zee in Jordanië tot aan Mozambique. Bij de eerste stop hadden we een prachtig uitzicht over de Rift Vallei.

Daarna een stop voor de lunch en tegen 16.00 uur kwamen we op de camping aan, we zaten op ca. 2000 meter. Een prachtig uitzicht over de Kerio vallei, heerlijke warme douches en een zittoilet.

We werden verwend!! Tentjes waren snel weer opgezet, de bar opgezocht voor een drankje. Het eten smaakte weer goed en tegen half tien had ik het wel gezien en dook de tent in.

Woensdag 11 oktober      Kerio vallei
Een heerlijke warme douche, nadien ontbeten en Emanuel stond om 9.00 klaar om ons mee te nemen voor een wandeling. Hij liet ons de poissontree zien; de giftige wortel hiervan wordt gekookt, pijlen krijgen giftige punt, dieren worden met gifpijlen gedood, daarna wordt het vlees gekookt met bladeren van boom en het dan is het gif uit het vlees weer verdwenen.
Door de kauwgomboom komen de kinderen op tijd op school, anders is hun kauwgom verdwenen. Ze mengen de kauwgom met een blaadje mint voor de smaak.

De grot met vlinders en soms vleermuizen werd bekeken. Het baden van jongens en meisjes werd uitgelegd en daarna liepen we naar de commune waar we een schooltje bezochten en geld konden deponeren voor verdere uitbreiding etc. Op dit moment was men bezig met het bouwen van een keuken en toilet.

De wandeling ging verder, maar Jannie, Liesje, Ilja en ik liepen met Emanuel en Rob terug naar de camping. Koffie gehaald bij Henry en de Kerio vallei bewonderd.

De anderen kwamen tegen 11.30 terug en we kregen een uitgebreide lunch geserveerd. Op deze reis val ik beslist niet af. Twee maal warm per dag en ’s avonds een wijntje is niet goed voor mijn lijntje.

Tegen 15.00 uur kwam Emanuel ons weer halen om zijn boerderij te laten zien. Wat een enthousiaste man. Vanaf een bron zo’n 3 km verwijderd van zijn boerderij had hij zelf een sleuf gegraven, daarin een leiding geplaatst en zo kon er water gepompt worden naar zijn akkers. Alles wat hij uitprobeerde met het telen van gewassen deelde hij met de mensen van zijn commune zodat iedereen profijt had van meer opbrengst.
Hij maakte zelf mengvoeder voor de dieren in de regentijd. Ook heeft hij zijn boerderij ontworpen, met een douche en toilet. Zonnepaneel was aanwezig, zo ook een TV. Geweldig om naar deze man te luisteren.

Bij terugkomst geborreld tot aan het avondeten, redelijk lang nagetafeld en tegen 22.00 uur naar bed.

Donderdag 12 oktober      Kerio vallei – Kisii (missiepost)
Jannie en Paul waren vroeg wakker en hebben naar de zonsopgang gekeken. Het ontbijt was om 7.00 uur en om 8.00 uur vertrokken we voor een hele lange reisdag.
In het plaatsje Eldoret moest Henry inkopen doen. Er kwamen weinig toeristen in dit plaatsje en onze truck werd op een bewaakt parkeerterrein geplaatst. Wamai wees aan waar we koffie konden drinken en konden internetten. Allereerst een internetcafé opgezocht maar de verbinding was zo traag dat we enkel een klein berichtje konden versturen. Daarna met z’n zevenen koffie gaan drinken en verder een beetje rondgewandeld.

De lunch werd gebruikt tussen de theeplantages en we kregen veel bekijks van de schooljeugd. We zouden nog een theefabriek bezoeken maar helaas was de manager afwezig en ging die excursie niet door. Overigens moesten we na de lunch nog wel een uur of 3 rijden.

Het gebied waar we doorheen reden was redelijk bevolkt, veel kleine hutjes met voornamelijk daken van bananenblad. Door de kinderen werd overal naar ons gezwaaid, de volwassenen keken meestal toe.

In Kisii stopten we voor een “schoonheidssalon” waar Peter zich liet scheren. In onze truck werd de maaltijd voor ’s avonds besteld en daarna reden we door naar de missiepost waar we helaas onze tentjes weer moesten opzetten. Op de 3e etage stonden 2 kamers met douche en toilet tot onze beschikking.

De missiepost was al gesloten toen wij om 19.00 uur naar het restaurant liepen, de bewaker opende voor ons de poort en in ganzenpas liepen we achter Wamai aan. Het eten kwam redelijk snel, de afrekening nadien was een puinhoop. Wij liepen met de groep alvast terug naar de missiepost, terwijl Rob nog even bezig was over de 4e man (achteraf vriend van Henry) die niet betaald had. Dezelfde bewaker opende de poort en wij hebben rustig geslapen.
Foto's »

Vrijdag 13 oktober      Kisii – Lake Victoria, Tanzania
Ontbijt kregen we op de missiepost, 2 boterhammen met scrambled eggs en
1 worstje. Meer ontbijt zat er niet in. Om 8.00 uur vertrokken we en als eerste deden we een zeep-steenfabriekje aan. Prachtige beeldjes werden uit deze steen gesneden. Een aantal dames schuurden de hele dag de voorwerpen om deze zo glad mogelijk te krijgen.
Daarna reden we door een heuvellandschap verder naar de Tanzaniaanse grens.

Uitreisformulier voor Kenya en inreisformulier voor Tanzania ingevuld. Rob en Peter verzamelden onze paspoorten en gingen samen naar de douane. Ondertussen verzamelden zich allerlei mensen en kinderen rondom onze truck en werd er over en weer gesproken en gehandeld. Na 45 minuten was de boel bij de douane geregeld en trokken we verder. Rond het middaguur werd gestopt voor de lunch.

Tijdens de verder route naar Lake Victoria stond er een fikse wind, Gerard’s oren flapperden in de wind. We sliepen daar in staande tenten, prachtige ruime 2 persoonstenten met twee fijne bedden en goede sanitaire voorzieningen. Een heerlijk terras met bar, een winkeltje en de was kon worden ingeleverd.

Vanaf het terras hadden we een mooi uitzicht over het grootste meer van Afrika. Links van het terras in een kleine poel zou een nijlpaarden familie huizen. Meestal kwamen ze ca. 18.00 uur uit deze poel tevoorschijn en liepen dan naar het meer. Helaas niet gezien. Wij gingen gewoon bij Henry eten op de “parkeerplaats” bij de lodges. Op diverse plaatsen werden olielampen neergezet, het was aardedonker. Ook de zaklamp moest mee om te kijken waar we liepen en de eventuele slangen en schorpioenen op te merken. De sterrenhemel was prachtig.

Zaterdag 14 oktober      Lake Victoria
Heerlijk geslapen en het ontbijt was bij Henry. Er waren diverse mogelijkheden vandaag. Een aantal waaronder Jannie en Paul voeren met kleine bootjes naar een authentiek vissersdorpje. De jongelui gingen ’s middags fietsen en wij (Liesje, Gerard en ik) zochten na het ontbijt het terras op, zwaaiden Jannie, Paul en de rest uit en bestelden een kan koffie.

Heerlijk vertoeven op het terras, kaarten geschreven, gelezen etc. Op het strand en om ons heen vlogen veel vogels.

Aan de zeekant liet een groep Witvleugel Sternen zien hoe de wave gedaan moest worden. Prachtig gezicht met de zon op hun vleugels leek het op een zilveren sliert.

Iedereen had genoten van deze dag. Bij Henry gegeten en wederom bij de bar afgezakt en de filmcamera, telefoon etc opgeladen.

Zondag 15 oktober      Lake Victoria – Serengeti nationaal park
Om 6.30 op voor deelname aan de ochtendwandeling om vogels te spotten. We verzamelden op het terras en Ed, een van de Nederlanders die de lodges en tented camp runde liep met ons ca 2.00 uur over het terrein voluit vertellend over diverse vogels.

Om half tien waren we terug voor het ontbijt waarna we ook onze lunch inpakte en drie kwartier later vertrokken we richting Serengeti. (de naam van het park in Masaai betekent “oneindige vlakte”)

In Lamadi, een kleurrijk dorp, werd gestopt. Henry moest weer eten en ijs (voor een koud pilsje) inslaan voor het volgende bushcamp.
Foto's »

Na de entree van dit park natuurlijk een gamedrive tot aan de kampeerplaats. Wat kregen we weer veel te zien. Hele kuddes gnoe’s en zebra’s.

Een prachtig stukje park met uitgestrekte steppen, met het typische beeld van Afrika, 1 boom op zo’n vlakte.

De hartebeesten en hyena’s, olifanten en giraffen brachten ons weer in vervoering.
Foto's »

Bij een hangbrug over een poel, werd de truck zo gemanoeuvreerd dat we even konden uitstappen om een krokodil te zien met zijn buffelprooi. Hier hebben we onze lunchpakketjes opgegeten.

Vlak voor de kampeerplaats lag onder een boom een prachtige leeuw te slapen.
Foto's »

Ca. 18.00 uur waren we ter plekke. Het was druk met nog 2 andere groepen. Snel werden de tenten weer opgezet. Rondom de kampeerplaats zagen we zwart - blauwe doeken hangen. Dit bleek een afweermiddel tegen de tsétsé vlieg. Die doeken werden in een bepaald middel gedrenkt en dat moest de vlieg uit de buurt houden!!

Met Liesje naar het toilet gelopen en toen ik eruit wilde gaan zag ik oogjes in het donker en deed de wc deur weer dicht. Even wachten tot we beiden klaar waren en liepen toen samen terug. Waarschijnlijk zaten er al hyena’s rond het kamp. ’s Nachts wilden 2 Spaanse dames naar de wc maar die doken terug de tent in omdat er een aantal hyena’s rond struinden.
Voor Gerard en mij had ik 2 matjes verzameld en we hebben heerlijk geslapen, niets meegekregen van de beestenboel.


Maandag 16 oktober      Serengeti nationaal park
Ook vandaag weer om 5.30 uur op en om 6.00 uur begonnen we weer aan een nieuwe gamedrive. We hebben weer leeuwen, diverse kuddes olifanten gezien met kleintjes. Veel Maraboes vandaag, ze zijn bijzonder door hun lelijkheid. De nijlpaarden kwamen nog niet in actie, die lagen alleen als een soort stoeptegels in het water, af en toe werd er een kop omhoog gegooid en daarna was het weer rustig.

De picknickplaats met toilet en bankjes was een verrassing. Deze plek lag op een heuvel en we hadden een prachtig uitzicht over de steppen van de Serengeti. Werkelijk een stukje paradijs op aarde.

Na deze stop zagen we een prachtige luipaard in een boom, hij lag languit op een tak en liet zijn beide achterpoten bungelen. Onder deze boom lag een echtpaar leeuw. Mooie afsluiting voor de ochtend gamedrive.
Foto's »

Terug op de kampeerplaats liepen Peter en Bas hout te sprokkelen voor het kampvuur ’s avonds. Zij werden terug gestuurd door een ranger. Men mocht niet van de campsite af.
Tijdens de uitgebreide lunch van Henry konden we even uitrusten. Om 14.00 uur gingen we naar het informatiecentrum waar een video gedraaid werd over de trek van de gnoe’s in de Serengeti. Prachtig om te zien met hoeveel geweld deze beesten zich verplaatsen.

Tegen 15.30 gingen we op weg voor de 2e gamedrive deze dag. Giraffen schitterend in galop, leeuwen, veel vogels en op het laatst nijlpaarden die op de oever gras aten. Wat een lompe kolossen maar wel geweldig om ze op land te zien.
De zonsondergang werd bekeken bij de Serena lodges, waar we ook een koud pilsje konden kopen. ’s Avonds groot kampvuur, heerlijk diner en om 10.00 uur lag iedereen uitgeteld op bed. Ook deze nacht spookten de hyena’s rond op zoek naar eten.

Dinsdag 17 oktober      Serengeti – Ngorongorokrater – Karatu
Om 5 uur begon het kamp al weer te leven, gerommel met potten en pannen, mensen die al vroeg in de weer waren met tent afbreken etc. Om 7.00 uur zat iedereen te ontbijten, we moesten aansluitend een lunchpakket maken en om 8.15 uur waren we klaar voor vertrek.

Een laatste gamedrive over de eindeloze vlakten van de Serengeti. In de nijlpaardenpoel was het rustig. Op een van de nijlpaarden lag een prachtige krokodil in de zon, maar ook deze verroerde zich niet.

Een leeuwin onder een boom waarin haar welp op een tak zat. Kijkend naar nog een aantal hartebeesten, diverse vogels en een kudde gnoes namen we afscheid van de Serengeti en reden ca 11.00 uur aansluitend het Ngorongoropark in.

De eerste indruk was een beeld van de Altiplano in Bolivia, kaal en slechte wegen, we werden aardig dooreen geschud.
Foto's »

Rond het middaguur gebruikten we de lunch en aansluitend bezochten we een Masaaidorp. Liesje had al kennis gemaakt met een van de mannen en hem een klokje cadeau gegeven. Meteen vrienden natuurlijk, hij week niet meer van Liesje’s zijde. Hij nam ons mee naar zijn hut (manyatta) en liet deze van binnen zien. Het zijn de vrouwen die deze manyatta’s bouwen van takken, modder en koeienuitwerpselen. We hebben even een kijkje kunnen nemen in hun leven, maar toeristisch was het wel.
Foto's »

Daarna reden we naar de krater, de weg bleef slecht!! De krater was enorm en van bovenaf zagen we enkel een sodameer en een stuk bos. Geen dier te bekennen, maar dat zou goed komen. We vervolgden onze weg met hotsen en knotsen bergafwaarts. Aan de andere kant van de krater lag een regenwoud, alles groen en vochtig. Tegen 16.30 uur kwamen we in Karatu aan. Ons hotel was sober maar er was een bar en een restaurantje bij. Met z’n allen buiten op het terras gezeten en daar vertelden de jongelui dat ze toch enige bewondering hadden voor de “seniorengroep”. Leuk om te horen.

Woensdag 18 oktober      Karatu – Ngorongorokrater

05.15.liep de wekker af. Na het ontbijt werden de lunchpakketten en water ingeladen en om 6.30 uur vertrokken we in 3 jeeps richting krater. De jeeps zaten toch wel comfortabeler dan de truck, ook het gehobbel voelden we minder.

Justin onze chauffeur vertelde af en toe wat over de krater. Vlak voordat we zouden afdalen in de krater bleek dat mijn fototoestel was achter gebleven in het hotel, nou ik baalde verschrikkelijk.

We belandden na de afdaling meteen tussen een kudde zebra’s en gnoes die zenuwachtig op en neer draafden. Er liepen 2 leeuwen en 4 leeuwinnen in hun richting. Dat was machtig om te zien. Op de film van Gerard is heel goed te herkennen dat de dieren angstig waren.

Ik had nu alleen de verrekijker en moet zeggen dat ik veel dieren goed heb kunnen observeren. Anders had ik me toch meer geconcentreerd op het maken van foto’s. Gerard heeft gelukkig nog wat foto’s met zijn filmcamera gemaakt en Peter zou voor mij een aantal foto’s op een cd branden. Ook hier zagen we veel hartebeesten. Redelijk wat hyena’s gezien, die door het hoge gras slopen en af en toe hun kop omhoog staken. De jakhals werd gespot. Flamingo’s zeefden algen uit het sodameer, Lake Magadi.

We zagen ook Masaai mannen met hun kudde koeien 600 meter afdalen de krater in, om hun dieren te laten drinken. Dat sjouwt dan langs alle wilde dieren heen, onvoorstelbaar. Kennelijk gebruiken deze mannen een soort olie zodat ze niet geroken worden. Om 12.00 uur gingen we lunchen bij het moeras, waar in een poel ook nijlpaarden lagen. We waren verbaasd over het gevarieerde landschap; sodameer, steppeachtige stukken, moeras, bos, en water, De begroeiing van de kraterwand bestond voornamelijk uit cactusbomen, die prachtig in bloei stonden.

Onze lunch moesten we opeten in de jeep, er vlogen veel arenden rond en die pikte je eten zo uit je hand. Ook veel vogels leefden in de krater zoals de heilige Ibis, Egyptische gans, reigers, kraanvogels, lepelaars, flamingo’s etc.

Na de lunch reden we richting bos en we zagen zelfs een olifant, die kwam niet veel voor in de krater.

Werklieden waren druk bezig met grondwerkzaamheden en 100 meter verderop lagen
2 leeuwen in het gras, wij snapten hier niets van. Dan komt daar uiteindelijk weer het afscheid nemen en we reden via een andere steile weg de krater uit. Jammer, dit was een geweldige belevenis.
Foto's »

Om 19.00 uur verzamelden we ons bij de uitgang van het hotel en vertrokken voor een Afrikaans diner. Dat smaakte redelijk goed al vind ik de Afrikaanse keuken niet bijzonder.
Tegen 20.30 uur terug in het hotel, ik dook meteen het bed in en de anderen namen nog een drankje aan de bar.

Donderdag19 oktober      Karatu – Mto wa Mbu – Arusha
Vanochtend wat gerommel met het afrekenen. Nu bleek dat we bij de grens een slechte koers gekregen hebben, daar zal de chauffeur wel wat aan verdiend hebben, maar uiteindelijk reden we ca 8.15 weg. De eerste stop kwam al snel bij een T-shirt zaak. T-shirtjes gekocht voor de kleinkinderen.

Daarna zijn we gestopt bij een uitzicht over Lake Manyara, Baobabbomen en fever trees vormen de meest karakteristieke vegetatie van dit park.

Even later stopten we voor een enorme Baobabboom, de vruchten van deze boom worden gegeten door mens en dier. Men kan zich ook verschuilen in de holle stam.

Tijdens de wandeling in Mto wa Mbu leerden we een beetje het dorpsleven kennen. De inkomsten van deze wandeling kwamen ten goede aan de lokale bevolking. In 1996 werd dit project opgezet door de Nederlandse ontwikkelingsorganisatie SNV. Deze organisatie heeft de bevolking 5 jaar geleid en sinds 2001 is dit project overgenomen door de lokale bevolking en runnen zij zichzelf.
We werden rond geleid en zagen een weeshuisje, een schooltje, houtsnijwerk en schilderijen en alle kinderen waren enthousiast, zwaaiden en riepen jambo.
Twee families hadden een lunch voor ons klaar gemaakt en daar zaten we dan onder de bananenbomen te genieten van Afrikaanse gerechten waarvan we sommigen lekker vonden en andere niet zo.

Afscheid genomen en door naar Arusha, een plezierige stad ten zuiden van Mount Meru. We kregen niet veel kans om de stad te verkennen.

We reden naar een buitenwijk van de stad, door een gribusbuurt en uiteindelijk kwamen we terecht bij aardige lodges met een bananenblad dak. Het terrein werd hermetisch afgesloten. Men had hier wel een internetverbinding die werkte!! Snel gebruik van gemaakt zodat het thuisfront iets van ons hoorde. Heerlijk gegeten ’s avonds en afgezakt in de bar met luie stoelen.

Vrijdag 20 oktober      Arusha – Moshi
Vandaag zouden we naar de voet van de Kilimanjaro rijden; helaas had het daar de laatste 3 dagen geregend en konden we niet op de plaats van bestemming komen met onze truck. Daardoor ging de wandeling en een bezoek aan de koffieplantage niet door. In plaats daarvan reden we naar een kampeerplaats in Moshi waar niets te doen was en er werden geen activiteiten ontplooid door onze reisbegeleider.

We kregen alleen het idee dat we hier zaten omdat we een behoorlijke afstand moesten overbruggen op weg naar Zanzibar. Iedereen vond de gang van zaken niets en er werd besloten om een dag eerder naar Zanzibar te gaan. Rob zou dit regelen, dat hield in dat we zaterdag afscheid moesten nemen van Wamai en Henry en er werd een fooi voor beiden opgehaald.
De tentjes konden droog worden opgezet en daarna kwam ook hier de regen met bakken uit de lucht vallen. In een gemeenschappelijk onderkomen hebben we ons zelf bezig gehouden met kaarten, lezen, yahtzee e.d. Het eten werd bij Henry uit de “keuken” gehaald en ook onder deze overkapping opgegeten.

Zaterdag 21 oktober       Moshi – Usambara mountains
Afgelopen nacht heeft het stevig door geregend. De overkapping waar we in de ochtend ons toevlucht zochten lekte hier en daar aardig door. Tot aan de lunch hebben we met z’n allen hetzelfde ondernomen als de middag hiervoor. Om 12.00 kwam er een bus voorrijden, alle bagage werd op het dak geplaatst, er werd gegeten en afscheid genomen van Wamai en Henry.

We reden zuidwaarts, de Masaaisteppe in. We passeerden grote sisalplantages en het vlakke landschap werd hier en daar onderbroken door vulkanische bulten en een grootse bergketen. Deze behoorden tot het Usambara gebergte. Dit gebergte herbergt nog enkele oerbossen. De wandeling die hier gepland was ging jammer genoeg niet door.

De kampeerplaats bij het Usambara gebergte was een grote afbraak echter het uitzicht vanuit de bar was ontzettend mooi. We hadden kamers gehuurd, 5 stellen hadden een 2 persoonskamers geloot en de andere acht sliepen op zaal. Er zaten vlooien en kakkerlakken.
De douches waren niet om aan te zien, maar er kwam heerlijk warm water uit.
De plaatselijke bevolking had voor ons gekookt en dit werd in de bar opgegeten. Nog even blijven hangen en toen het bed ingedoken. Redelijk geslapen.
Foto's »

Zondag 22 oktober      Usambara mountains – Dar es Salaam – Zanzibar
Heel vroeg in de ochtend reden we naar het tropisch laagland van Dar es Salaam. Voorgesteld werd om een city tour te doen maar bij binnenkomst in Dar es Salaam was het zo’n gigantische puinhoop op de wegen dat we regelrecht naar de haven reden. Rob moest trouwens zijn boottickets nog een dag vervroegen. Een snelle draagvleugelboot bracht ons in twee uur naar Zanzibar en we arriveerden om ca. 18.00 uur in ons hotel. Dat was een tegenvaller.

Een islamitisch hotel heeft voor ons westerlingen geen toegevoegde waarde. Geen gezellige lounge waar we een drankje konden drinken, kale slaapkamers. Daar kwam nog bij dat er vaak geen warm, zelfs geen koud water was. Er werd dus flink gemopperd.

Stone Town is een stadje met hele smalle straatjes vol met winkeltjes en huizen met prachtig, bewerkte houten deuren.

Met de “agent” gaan eten bij een Italiaan aan zeezijde. Dit was een van de weinige restaurants die open waren, de Ramadan was nog niet afgelopen. Het eten was er voortreffelijk.

’s Avonds afspraken gemaakt voor een spice en snorkeltocht voor komende dinsdag.
Haakim, een medewerker van het restaurant, bracht ons ’s avonds terug.

Maandag 23 oktober      Stone Town Zanzibar
Gewapend met een plattegrond gingen we op pad. Lachen was dat, er staan geen straatnamen vermeld dus moesten we op goed geluk de weg zoeken. We bezochten allereerst de visafslag, als de voedsel en warenwet hier toegang had kon geen mens zijn vis verkopen!!

Ook de vismarkt gaf een zelfde beeld. Bij de groentemarkt stonden vele Dala dala’s (kleine busjes) die de lokale bevolking met hun aankopen weer thuis brachten.

Het culturele centrum was open en op de 1e etage was een tentoonstelling ingericht van lokale schilders. De koffiebar hier was gesloten.

Nationaal museum, the house of wonders en de vervallen stadspoort met fort waren niet om aan te zien. Jammer dat alles er zo onderkomen en vervallen uitzag.

Bij het Tembo hotel vonden we een terras met uitzicht op strand en haven. Hier hebben we koffie gedronken. Later zijn we naar de Italiaan gegaan voor de lunch. Jannie en Paul kwamen wat later, zij moesten nog onderhandelen over een Tinka

Verder gedwaald door straatjes; bij een oude houten, bewerkte deur stonden we even stil. Meteen kwam daar een mannetje uit die vertelde dat wij geluk hadden dat hij er nog was om ons rond te leiden in dit oude slavenhuis ook de woonruimte van de vroegere Sultan konden worden bekeken.

Wij trapten daar natuurlijk in en liepen mee naar binnen. Bij vertrek hadden we de fooi in ons hand, maar hij was ons voor. Liet mij een gastenboek tekenen, hij werkte voor het gouvernement, en vroeg daarna om 2 dollar fooi p.p. Hij had ons goed te pakken!!

Even verderop, op een hoek reden 2 scooters tegen elkaar aan om dat beide rijders naar ons keken. De sturen werden recht gezet en men snorde weer verder.
Overal waar we liepen hoorden we jambo en karibu (welkom) in onze winkel.

Als afsluiting van deze dag nog even een drankje gehaald bij het Tembo-hotel. Daarna terug naar het hotel voor een douche om nadien te gaan eten. Helaas er was geen warm en zelfs geen koud water. Daarbij kwam nog dat de elektriciteit was uitgevallen. Iedereen mopperde.
De Zwitsal washandjes kwamen hier weer goed van pas.

’s Avonds hebben we gegeten bij Fenice en werden weer terug gebracht door Haakim. Geweldig, hij had ons al gespot en stond min of meer te wachten dat hij ons terug kon brengen, leverde hem weer 5 dollar op.

Dinsdag 24 oktober      Stone Town Zanzibar
Om 9.00 uur startten we met de spicy-tour, erg leuk om te zien, alhoewel we allemaal een ander beeld hadden, meer iets in de vorm van een plantage. De kruiden groeiden echter rondom een klein dorp op veldjes.

De vanilleplant is een parasiet, gedijt dus goed op een andere boom en het duurt 8 jaar voordat geoogst kan worden.

We kregen een puntzak gemaakt van bananenblad en hierin gingen alle kruiden, zoals de vanille, kerrie, kardemom, citroengras, peperkorrels en kruidnagel.

De kruidnagelbomen groeien hoog en ook de kruidnagel kan men pas na 8 jaar oogsten.

Daarna terug naar de havenkant waar een bootje voor de snorkeltocht wachtte. Bij Boa, het vroegere slaveneiland, werd het anker uitgegooid en konden we het water in. De meeste groepsleden hebben gesnorkeld, maar het koraal was niet geweldig, wel veel gekleurde, kleine visjes. De fruitlunch aan boord smaakte goed.

Om 17.15 waren we terug en hebben we nog even bij Mercury op het terras gezeten. Bij terugkomst in het hotel hadden we weer geen water, iedereen had er de pest in. Liesje heeft flink gemopperd en is diverse keren naar de receptie gelopen.

’s Avonds hebben we gegeten bij het Serenahotel. Op het terras konden we luisteren naar life-muziek. We bestelden 5 glazen witte, droge wijn, achteraf bleek dat 40 dollar te kosten. We hebben daar de vis van de dag in een spice saus gegeten, erg lekker. De espresso gingen we halen bij de Italiaan in de hoop daar Haakim weer aan te treffen zodat hij ons naar het hotel kon brengen. Het koffie apparaat was stuk, een ander drankje besteld en gewacht op Haakim en bij ons hotel afscheid genomen.

Woensdag 25 oktober      Stone Town Zanzibar
Laatste dag, we verlangden allemaal naar huis. We hadden vanochtend een warme douche!!
Koffie gaan drinken in Zanzibar’s koffiehuis.

Daarna de oude Hamman bezocht en de slavenmarkt met de slavenverblijven. De Kathedraal op de slavenmarkt was een sober, lelijk gebouw. Bij een andere Italiaan gegeten, deze kon niet tippen aan Fenice.

Paul, Jannie en Liesje liepen door naar het terras van Mercury en Gerard en ik liepen terug naar het hotel. Boek opgehaald en ons ook nadien op het terras genesteld.

De tropische mix drank viel niet goed zodat ik thuis bleef tijdens het gezamenlijke diner. Ik vond het wel jammer maar de rest van de groep vertelde dat ik niets gemist had. Peter had de tafel bij Mercury besproken. Rob had nergens voor gezorgd en ging er na betalen snel van door.
Foto's »

Donderdag 26 oktober      Stone Town Zanzibar - Nairobi Kenia
Goed geslapen, heeft veel geregend afgelopen nacht. Koffers konden worden opgeslagen in kamer 101. Daarna gingen we ontbijten bij Zanzibar’s koffiehuis. Meerderen hadden hetzelfde idee. Lekkere cappuccino met croissantjes, deed ons weer een beetje aan thuis denken.
Om 13.00 reed de bagagekar voor en we liepen met hen naar de bus bij de markt.

Inchecken op het vliegveld moesten we zelf doen, Rob was in geen velden of wegen te zien.
Gerard en ik stonden toevallig goed voor de incheckbalie. Onze bagage moest worden geopend omdat de x-ray scanner niet werkte. Alles werd dus handmatig nagekeken!!
Daarna 25 dollar betalen p.p. voor luchthavenbelasting en met de handbagage door de volgende controle heen. De laatste Tanzaniaanse shillingen opgemaakt en het platform op voor instappen in de SAAB. Een klein vliegtuig met ca 30 plaatsen.
Kleine 2 uur vliegen naar Nairobi en daar moesten we 5 uur wachten op het KLM toestel. Ca. 22.15 uur stegen we op.

Vrijdag 27 oktober      Nairobi– Amsterdam – Eindhoven
Weinig geslapen, diverse films gekeken en spelletjes gedaan. Om 5.30 uur landden we op Schiphol. Bagage afgehaald, afscheid genomen van de groep. Koffie gedronken en de trein van 6.45 uur naar huis genomen. Bij Utrecht dachten we, het gaat weer fout.

De mededeling van de conducteur dat de tractie van het achterste treinstel niet werkte en dat er een monteur aan te pas moest komen en dat we eventueel konden overstappen op een andere trein bracht ons even in verwarring. We hadden echter geen van vijven zin om over te stappen, bleven dus zitten en na 5 minuten reed de trein weer.
Op station Eindhoven afscheid genomen van Jannie en Paul, die gingen met de bus naar huis. Nell kwam Liesje ophalen en bracht ons thuis.

Het was een prachtige maar ook vermoeiende reis. We hebben genoten van de schitterende natuur met haar dieren, van de kampvuren ’s avonds en van de groep.

Irene